Hakan AYBAYRAK

AVUKATLIK KANUNU’NDAKİ AVUKATLIK ÜCRETİNE İLİŞKİN DÜZENLEMELERİN ARABULUCULUK ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ VE AVUKATLIK KANUN TASARISI’NIN BU AÇIDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Arabuluculuğun hukuk sistemimize girmesinden sonra konuya ilişkin olarak birçok yayın yapılmıştır. Bu yayınlar arabuluculuğun teorik çerçevesini geniş bir şekilde izah etmiştir. Ancak ülkemizde arabuluculuk istenilen noktaya gelmemiş, uyuşmazlıkların çok küçük bir kısmı arabuluculuk yolu ile çözümlenmiştir. Daha sonra 25.10.2017 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu ile 1.1.2018 tarihinden itibaren iş hukukuna ilişkin uyuşmazlıklarda zorunlu arabuluculuk (dava şartı arabuluculuk) süreci başlamıştır. Bu süreç doğal olarak arabuluculuğa başvuru sayısını zorunlu olarak artırmıştır. Ayrıca arabuluculuk sürecinin de yaygınlaşmasını ve tanınırlığını artırmıştır. Arabuluculuk süreci bazı özel nedenlerle de olsa en çok iş hukukuna ilişkin uyuşmazlıklarda görülmekte ancak diğer hukuk uyuşmazlıklarında istenilen sayıya bir türlü ulaşılamamaktadır. Kanaatimize göre bunun sebebini Avukatlık Kanunu’nda yer alan avukatlık ücretine ilişkin hükümlerde de aramak gerekir. Başarıya bağlı ücretin gerekli sınırlamalar olmaksızın kabul edilmesi ve en çok da yargılama gideri niteliğinde olan karşı vekâlet ücreti diye adlandırılan ücretin bütün dünyadan farklı olarak hak sahibinin değil avukatın olması, arabuluculuk sürecinin yaygınlaşmasını engellemektedir. Çünkü hukuki ihtilafla ilk karşılaşan meslek grubu olan avukatlar ihtilafın bir parçası haline gelmektedirler. Böylece arabuluculuk sürecinde ikna edilmesi gereken bir taraf da avukat olmakta, bu ise arabuluculuğa olan başvurunun avukatlar tarafından engellenmesine yol açmaktadır. Makalemizin birinci kısmında başarıya bağlı ücret düzenlemelerine değinilmiştir. İkinci kısmında yargılama gideri niteliğindeki avukatlık ücreti, bunun etkileri ile karşılaştırmalı hukuk açısından yargılama giderleri sistemi hakkında bilgi verilmiş; üçüncü kısımda bütün bunların arabuluculuk sistemi üzerindeki etkileri incelenmiştir. Dördüncü kısımda ise Arabuluculuk Kanun Tasarısı incelenmeye çalışılmıştır. Makalemiz sonuç, değerlendirme ve öneri bölümü ile son bulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Avukatlık ücreti, karşı vekâlet ücreti, arabuluculuk, avukatlık kanun tasarısı, yargılama gideri

PDF

___

ADAY N. (1997). Avukatlık Hukukunun Genel Esasları. İstanbul: Beta.
AKAN P. (2013). Arabuluculuk ve Deniz Hukuku'na İlişkin İhtilaflarda Uygulanması. Ankara: Adalet.
ALBAYRAK H. (2012). Yaklaşık İspat. Ankara: Yetkin.
ARSLAN R., YILMAZ E., & Taşpınar-Ayvaz, S. (2016). Medeni Usul Hukuku. Ankara: Yetkin.
ATALAY O. (2017). Pekcanıtez Usul Medeni Usul Hukuku, (Cilt C.III). İstanbul: On iki levha.
AYDIN M. (2015). Avukatlık Ücreti. Ankara: Seçkin.
BRUNNER A., & DAL MOLIN-KRÄNZLIN, A. (2017). Neues aus der Praxis der Aufsichtskommission über die Anwältinnen und Anwälte des Kantons Zürich. Schweizerische Juristen-Zeitung (SJZ)(113), 477-491.
BUDAK A. C., & KARAASLAN V. (2018). Medeni Usul Hukuku. Ankara: Adalet.
Çelikoğlu Topel. (2014). Karşı Tarafa Tahmil Olunan Avukatlık Ücretinin Hukuki Niteliği. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 16(Hakan Pekcanıtez'e Armağan Özel Sayısı), 1093-1139.
DORIG, A. (1998). Anwaltliche Erfolgshonorare in den USA und der Schweiz. Aktuelle Juristische Praxis (AJP)(6), 687-695.
DEREK B. (1993). The Cost Of Talent : Haw Executives and Professionals Are Paid And How It Affects America. New York: The Free Press.
DIPIETRO, S., & Carns, T. W. (1996). Alaska's English Rule: Attorney's Fee Shifting in Civil Cases. Alaska Law Review, 13, 36-94. Ed. Reimann, M. (2012). Cost and Fee Allocation İn Civil Procedure: A Comparative Study. Heidelberg: Springer. Eisenberg, T., Fisher, T., & Rosen-Zvi, I. (2013). When Courts Dtermine Fees İn a System With Loser Pays Norm: Fee Award Denials To Winning Plaintiffs And Defendants. 60 UCLA Law Rev., 1452-1493.
ERDOĞAN, E. (2017). 7036 Sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nda Öngörülen Zorunlu Arabuluculuk ve Hak Arama Özgürlüğü Açısından Değerlendirilmesi. İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi, 14(55), 1211-1242.
EREM, F. (1977). Meslek Kuralları Şerhi. Ankara.
GÖKSU, M. (2014). "Karşılaştırmalı Hukuk ile Türk Hukukundaki Gelişmeler ve Tartışmalar Işığı Altında Avukatlık Ücretinin Belirlenmesi Hakkında Bir İnceleme". Prof. Dr. Ejder Yılmaz'a Armağan, 1, 919-985.
GÖKSU, M. (2014). "Tarafların Sulhe Teşvik Edilmesinde Etkili Bir Örnek: İngiliz Hukuk Yargılmasında Resmi Sulh Önerileri". TBB(115), 277-314.
GÜNER, S. (2015). Avukatlık Hukuku. Ankara: Yetkin.
GÜNERGÖK, Ö. (2013). Avukatlık Sözleşmeleri. Ankara: Yetkin.
Hodges, C., Vogenauer, S., & Tulibacka, M. (2010). The Costs and Funding of Civil Litigaiton. Oxford. ILDIR, G. (2003). Alternatif Uyuşmazlık Çözümü. Ankara: Seçkin.
Jingua, X., & Xin, T. (2011). Cost and Fee Allocation in Civil Procedure: Chine National Report. Tsinghua Chine Law Review, 4, 43-68. KARSLI, A. (2014). Medeni Muhakeme Hukuku. İstanbul: Alternatif.
KEKEÇ, E. K. (2014). Arabuluculuk Yoluyla Uyuşmazlık Çözümünde Temel Aşamalar ve Taktikler. Ankara: Adalet. Knutsen, S. E. (2010). The Cost of Costs: The Unfortunate Deterrence Of Everyday Civil Litigation İn Canada. 36 Queen's Law Journal, 113-160.
Kritzer, H. M. (1992). The English Rule. American Bar Association Journal(54), 55-58.
KURDOĞLU, B. N. (2013). Karşı Vekalet Ücreti - İçtihadı Birleştirme Kararlarının İncelenmesi. Ankara : Seçkin.
KURTOĞLU, T. (2016). Akdi Vekalet Ücreti ve Avukatın Hukuki Sorumluluğu. Ankara: Yetkin.
KURU, B. (2017). Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı. Ankara: Yetkin.
Leubsdorf, J. (1984). Toward a History of The American Rule on Attorney Fee Recovery. Law and Comtemporary Problems, 47(1), 9-36.
Mauer, V. G., Thomas , R., & Debooth, P. (1999). Attorney Fee Arrangments: The U.S. and Western European Perspectives. Northwestern Journal Of İnternational Law & Business, 19, 271-329.
Maxeiner, J. R. (2010). Cost and Fee Allocation in Civil Procedure. The American Journal Of Comparative Law, 58, 195-222.
ÖZBEK, M. (2004). Alternatif Uyuşmazlık Çözümü. Ankara.
PAPAKÇI, A. (2016). 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri kanunu Uyarınca Yargılama Gideri Olan Vekalet Ücreti. Ankara: Adalet.
PARKİNSON, L. (2018). Aile Arabuluculuğu. Ankara: Adalet Bakanlığı Yayın İşleri .
PEKCANITEZ, H. (1989). Davanın Sonucuna Katılma Yasağı (Hasılı Davaya İştirak Yasağı). İstanbul Barosu Dergisi, 63(10-11-12), 594-623.
POLAT, M. (2010). Milletlerarası Usul Hukukunda Arabuluculuk . Ankara: Yetkin.
REİMANN, M. (2012). Cost and Fee Allocation İn Civil Procedure: A Syntehesis. Cost and fee Allocation in Civil Procedure (s. 3-57). içinde Heidelberg: Springer.
ROWE, J. T. (1984). Predicting The Effects Of Attoney Fee Shifting. Law and Contemporary Problems, 47(1), 139-171.
SCHUMACHER, B., & Dallafior, R. (2017). Die Vereinbarung von Erfolgsprämien für den Anwalt. Aktuelle Juristische Praxis (AJP), 1284-1301.
SUNGURTEKİN-ÖZKAN, M. (2013). Avukatlık Mesleği, Avukatın Hak ve Yükümlülükleri. İzmir: Barış Yayınları.
TÜRKMEN, Ç. (2009). Vekalet Ücretinin Adiyeti. Ankara Barosu Dergisi, 67(2), 127-131.
TANRIVER, S. (2016). Medeni Usul Hukuku. Ankara: Yetkin.
UMAR, B. (2011). Hukuk Muhakemeleri Şerhi. Ankara : Yetkin.
Uz, G. (2018, 10 3). Arabuluculukta hollanda deneyimi. www.arabulucu.com: http://www.arabulucu.com/dunyada-arabuluculuk/arabuluculukta-hollanda-deneyimi adresinden alındı
YILMAZ, E. (2017). Hukuk Muhakemeleri Şerhi (Cilt 3). Ankara: Yetkin.
YALÇINDURAN, T. (2007). Vekalet Sözleşmesinde Ücret. Ankara: Yetkin.
YEŞİLIRMAK, A. (2011). Türkiye'de Ticari Hayatın ve Yatırım Ortamının İyileştirilmesi İçin Uyuşmazlıkların Etkin Çözümünde Doğrudan Görüşme, Arabuluculuk, Hakem-Bilirkişilik ve Tahkim Sorunlar ve Çözüm Önerileri . İstanbul : Oniki levha .