Bir Üniversite Modeli Önerisi: Yedinci Nesil Üniversite

Bu çalışmada, genel olarak üniversite için, ve özelde Türkiye üniversite sistemi için, bir model önerilmektedir. Modele “7. Nesil Üniversite” adı verilmiştir. Söz konusu modelde üniversitede yapısal ve mahiyet düzenlemesi önerilmektedir. Yapısal olarak, üniversite sistemini destekleyen yeni fakülteler ve programlar öngörülmektedir. Mahiyet olarak; müfredat ve süre bakımından düzenlemeler dile gerilmekte, ve üniversitenin, değer dünyasına veya ruhuna dair gerekliliklere vurgu yapılmaktadır. Üniversite, zaman, mekan ve durum olarak kendisini merkez kabul eden bir tasavvur ile müfredatı yeniden düzenleyecektir.

Anahtar Kelimeler:

bir üniversite modeli, yedinci nesil üniversite, üniversite sistemi

A University Model Proposal: Seventh Generation University

In this study, a model is proposed for university in general, and especially for Turkish University System. The model is entitled as “7th Generation University”. In the model proposed, the university will be as new essence and structure. Structurally, new faculties and programmes supporting to university system are suggested. As the essence of the university, arrangemets in curriculum and duration of education are proposed. The values and spirit of the university are also emphasized. The university will arrange the curriculum with a vision accepting itself as a center, time, place and situation.

Keywords:

a university model; 7th generation university; university system,

PDF

___

Bok, D. (2007). Piyasa Ortamında Üniversiteler (B. Yıldırım, Çev.). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Collins, H. M. (2001). Tacit Knowledge, Trust and Q of Sapphire. Social Studies of Science, 31(1), 71-85.
Çotuksöken, B. (2001). Felsefeyi Anlamak, Felsefe ile Anlamak. İstanbul: İnkilap Kitabevi.
Duralı, Ş. (2014).Felsefe- Bilim Nedir?. İstanbul: Dergâh Yayınevi.
Günay, D. (2011). Türk yükseköğretiminin yeniden yapılandırılması bağlamında sorunlar, eğilimler, ilkeler ve öneriler–I. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 113-121. doi:10.5961/jhes.2011.017.
Günay, D. (2014). Türkiye’de yükseköğretimin mevcut durumu, sorunları, gelişmeler ve öneriler. Yeni Türkiye, 58, 678-945.
Heidegger, M. (1998). Bilim üzerine iki ders (H. Hünler, Çev.). İstanbul: Paradigma Yayınları.
Karakoç, S. (2012). Düşünceler I Kavramlar, 4. Baskı. Istanbul: Diriliş Yayınları
Karakoç, S. (2011). Düşünceler II Kurumlar, 3. Baskı. Istanbul: Diriliş Yayınları
Khun, T.S. (1962). The Structure of Scientific Revolutions. Chicago: London: University of Chicago Press.
Koyre, A. (2008). Bilim Tarihi Yazıları I (K. Dinçer, Çev.). Ankara: TÜBİTAK Yayınları.
Tekeli, İ. (2010). Cumhuriyet Öncesinde Üniversite Kavramının Ortaya Çıkışı ve Gerçekleştirilmesinde Alınan Yol, Türkiye’de Üniversite Anlayışının Gelişimi. N. K. Aras., E. Dölen, O. Bahadır (Eds.). Ankara: Türkiye Bilimler Akademisi Yayınları.
Özlem, D. (2013). Felsefe ve Doğa Bilimleri. İstanbul: Notos Yayınevi.
Özlem, D. (2012). Kültür Bilimleri ve Kültür Felsefesi. İstanbul: Notos Yayınevi.
Pinch, et. al. (1996). Inside Knowledge: Second Order Measures of Skill. Sociological Review, 44(2): 163-87.
Ural. Ş. (2017). Temel Mantık. 4. Baskı. İstanbul:Çantay Yayınları.
Yıldırım, C. (2010). Bilim Felsefesi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yıldırım, C. (2016). Bilim Tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Şen, Z. (2017). Bilim ve Türkiye, Ankara: TÜBİTAK Yayınları.