ENFLASYON HEDEFLEMELİ REJİM ALTINDA TÜRKİYE EKONOMİSİNDE FAİZ ORANI VE DÖVİZ KURU İLİŞKİSİ

Faiz oranı ekonominin iç ve dış istikrarını sağlamak amacı ile uygulanan para politikalarının önemli bir aracıdır. Bunun yanında faiz oranı ile döviz kuru seviyesi arasındaki nedensellik ilişkisi faiz oranını araç olarak kullanan iktisat politikalarının etkinliğini belirlemektedir. Türkiye’de para politikası stratejisi olarak 2002 ve 2006 yılları arasında örtük daha sonra ise açık bir biçimde Enflasyon Hedeflemeli İstikrar Programı uygulanmaktadır. Bu nedenle 2002 yılından itibaren uygulanan para politikası uygulamalarının etkinliğini belirlemek için Türkiye’de faiz oranı ile kur arasındaki etkileşimin nasıl gerçekleştiğini ortaya koymak önem kazanmaktadır. Buradan hareketle çalışmamızın amacı 2002 ile 2016 yılları arasındaki döneme ait aylık verilerden yararlanarak ve ARDL Autoregressive Distributed Lag modelini kullanılarak faiz ile kur arasındaki nedensellik ilişkisini analiz etmektir. Ampirik bulgular hem faiz ile kur arasındaki ilişkinin niteliği ve hem de Türkiye’de uygulanan para politikalarının etkinliğine ilişkin önemli sonuçlar ortaya çıkarmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Faiz Oranı, Döviz Kuru, Enflasyon Hedeflemesi Rejimi

THE LINK BETWEEN INTEREST RATE AND EXCHANGE RATE UNDER INFLATION TARGETING REGIME IN TURKEY

Interest rate is an effective monetary policy tool using in order to provide domestic and external economic stabilities. The causal relationship between interest rate and exchange rate determines the effectiveness of monetary policy using the interest rate. Turkey adopted Inflation Targeting Regime as a monetary policy between 2002 and 2006 implicitly and then explicitly. Thus, it is important to investigate the interactions between interest rate and the exchange rate in order to determine the effectiveness of the Inflation Targeting Regime implemented. Accordingly, the purpose of our work is to analyse the causal relationship between interest rate and exchange rate using the monthly data of the period between 2002 and 2016 by using ARDL Autoregressive Distributed Lag techniques. Empirical findings provide significant implications both for the nature of the relationship between interest and exchange rate and for the effectiveness of the Inflation Targeting Regime in Turkey

Keywords:

Interest Rate, Exchange Rate, Inflation Targeting Regime,

PDF

___

Agenor, P. P-R., McDermott, C. J., & Ucer, M. E. (1997). Fiscal imbalances, capital inflows and the real exchange rate: The case of Turkey. IMF Working Paper, WP/97/1.
Berument, H. (2007). Measuring monetary policy for a small open economy: Turkey. Journal of Macroeconomics, 29, 411-430.
Demirgil, B., & Karaca, C. (2017). Faiz döviz kuru ilişkisi üzerine ampirik bir çalışma. International Congress on Politic, Economic and Social Studies, 9-11 November 2017, Ankara, Turkey.
Engle, R. F., & Granger, C. W. J. (1987). Co-integration and error correction: Representation, estimation, and testing. Econometrica, 55 (2), 251-276.
Goldfain, I., & Baig, T. (1998). Monetary policy in the aftermath of currency crises: The Case of Asia. International Monetary Fund Working Paper, WP/98/170, Washington D.C.
Gould, M.D., & Steven, B. K. (2000). Impact of monetary policy on exchange rates during financial crises. International Finance Discussion Papers, Number 669, Board of Governors of the Federal Reserve System.
Gül, E., Ekinci, A., & Özer, M. (2007). Türkiye’de faiz oranları ve döviz kuru arasındaki nedensellik ilişkisi: 1984-2006. İktisat İşletme ve Finans, 22 8251), 21-31.
Gümüş, İ. (2002). Effects of the interest rate defence on exchange rates during the 1994 crisis in Turkey. The Central Bank of Republic of Turkey Research Department Working Paper No: 14.
Johansen, S. (1988). Statistical analysis of cointegration vectors. Journal of Economic Dynamics & Control, 12 (2-3), 231-254.
Johansen, S., & Juselius, K. (1990). Maximum likelihood estimation and inference on cointegration: With applications to the demand for money. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 52 (2), 169-210.
Karaca, O. (2005). Türkiye’de faiz oranı ile döviz kuru arasındaki ilişki: Faizlerin düşürülmesi kurları yükseltir mi? Türkiye Ekonomi Kurumu Tartışma Metni, 2005/14.
Karacan, R. (2010). Faiz, döviz kuru ilişkisinin makroekonomik performansa etkisi üzerine bir değerlendirme. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 72-92.
Kesryyely, M. (1994). Policy regime changes and testing for the Fisher and UIP Hypothesis: The Turkish Evidence. The Central Bank of the Republic of Turkey Discussion Paper No: 9411.
Kraay, A. (2000). Do high interest rates defend currencies during speculative attacks? World Bank Policy Research Working Paper, No: 2267.
Narayan, P. K., & Narayan, S. (2005). Estimating income and price elasticities of imports for Fiji in a cointegration framework. Economic Modelling, 22, 423-438.
Pesaran, H. M., Shin, Y., & Smith, R. J. (2001). Bounds testing approaches to the analysis of the level relationships. Journal of Applied Econometrics, 16 (3), 289-326.
Saraçoğlu, M., Kuzu, M., & Kocaoğlu, F. (2015). Türkiye ekonomisinde sermaye hareketleri, döviz kuru, enflasyon ve faiz arasındaki etkileşimlerin küresel ekonomi politik çerçevesinde analizi. Gazi Journal of Economics and Business, 1/2, 75—110.
Sever, E., & Mızrak, Z. (2007). Döviz kuru, enflasyon ve faiz oranı arasındaki ilişkiler: Türkiye uygulaması. Selçuk Üniversitesi, İ.İ.B.F Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13, 265-284.
Uysal, D., Mucuk, M., & Alptekin, V. (2008). Finansal serbestleşme sürecinde Türkiye Ekonomisinde faiz ve kur ilişkisi. KMU İİBF Dergisi, 10 (15), 48-64.