Yaşam Tatmini Ölçeğinin Türkçe Geçerlilik Ve Güvenirlilik Çalışması

Yaşam Tatmini Ölçeği öznel iyi oluşun ölçülmesinde kullanılan en yaygın ölçeklerden biridir. Ancak, ölçeğin Türkçe’ye uyarlanmasına ve geçerlilik/güvenilirliğine yönelik çalışmalar nispeten yetersizdir. Bu çalışmada, Diener, E., Emmons, R.A., Larsen, R.J. ve Griffin, S. (1985) tarafından geliştirilen ve oldukça kısa olan (beş madde) Yaşam Tatmini Ölçeği Türkçe’ye çevrilmiş ve psikometrik özellikleri incelenmiştir. Faktör analizlerinin sonucunda, orijinali ile uyumlu olarak ölçeğin tek faktörlü bir yapıya sahip olduğu görülmüştür. İç tutarlılık katsayısı .876 olarak tespit edilen Yaşam Tatmini Ölçeğinin örgüt çalışanlarının mutluluğunu ölçmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yaşam Tatmini, Yaşam Tatmini Ölçeği, Doğrulayıcı Faktör Analizi, Geçerlilik

PDF

___

AKIN, Mahmut (2008). “Örgütsel Destek, Sosyal Destek ve İş/Aile Çatışmalarının Yaşam Tatmini Üzerindeki Etkileri”, Bozok Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 25, Sayı: 2, ss. 141-170.
ANABY, Dana, JARUS, Tal ve ZUMBO, Bruno D. (2010). “Psychometric Evaluation of the Hebrew Language Version of the Satisfaction with Life Scale”, Social Indicators Research, Vol: 96, No: 2, ss. 267-274.
ARRINDELL, Willem A., HEESINK, José., ve FEIJ, Jan A. (1999). “The satisfaction with life scale (SWLS): Appraisal with 1700 healthy young adults in The Netherlands”, Personality and Individual Differences, Vol: 26, ss. 815–826.
BAŞ, Aslı Uz (2011). “Investigating Levels and Predictors of Life Satisfaction among Prospective Teachers”, Eurasian Journal of Educational Research, Vol: 44, No: Summer, ss. 71-88.
CLENCH-AAS, Jocelyne, NES, Ragnhild Bang, DALGARD, Odd Steffen ve AARØ, Leif Edvard (2011). “Dimensionality and measurement invariance in the Satisfaction with Life Scale in Norway.”, Quality of Life Research, Vol: 20, No: 8, ss. 1307-1317.
ÇİVİTCİ, Asım (2007). “Çok Boyutlu Öğrenci Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları”, Eurasian Journal of Educational Research, Cilt: 26, ss. 51-60.
DIENER, Ed, EMMONS, R.A., LARSEN, R.J. ve GRIFFIN, S. (1985). “The Satisfaction with Life Scale”, Journal of Personality Assessment, Vol: 49, ss. 71-75.
DIENER, Ed, OISHI, Shigehiro ve LUCAS, Richard E. (2003). “Personality, culture, and subjective well-being: Emotional and cognitive evaluations of life”, Annual Review of Psychology, Vol: 54, ss. 403-425.
DIENER, Ed, SUH, Eunkook M., LUCAS, Richard E. ve SMITH, Heidi L. (1999). “Subjective well-being: Three decades of progress”, Psychological Bulletin, Vol: 25, No: 2, ss. 276-302.
ERYILMAZ, Ali ve ÖĞÜLMÜŞ, Selahiddin (2010). “Ergenlikte Öznel İyi Oluş ve Beş Faktörlü Kişilik Modeli”, Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 3, ss. 189-203.
GADERMANN, Anne M., SCHONERT-REICHL, Kimberly A. ve ZUMBO, Bruno D. (2010). “Investigating Validity Evidence of the Satisfaction with Life Scale Adapted for Children”, Social Indicators Research, Vol: 96, ss. 229-247.
GOUVEIA, Valdiney V., MILFONT, Taciano L., da FONSECA, Patricia Nunes ve de MIRANDA COELHO, Jorge Artur Peçanha (2009). “Life satisfaction in Brazil: Testing the psychometric properties of the satisfaction with life scale (SWLS) in five Brazilian samples”, Social Indicators Research, Vol: 90, No: 2, ss. 267-277.
GREENSPOON, Peter J. ve SAKLOFSKE, Donald H. (1998). “Confirmatory factor analysis of the multidimensional students’ life satisfaction scale”, Personality and Individual Difference, Vol: 25, ss. 965-971.
HAYBRON, Dan (2007). “Life Satisfaction Ethical Reflection and the Science of Happiness”, Journal of Happiness Studies, Vol: 8, No: 1, ss. 99-138.
HSIEH, Chang-ming (2003). “Counting Importance: The Case of Life Satisfaction and Relative Domain Importance”, Social Indicators Research, Vol.: 61, Issue: 2, ss. 227-240.
İLHAN, Tahsin ve ÖZBAY, Yaşar (2010). “Yaşam Amaçlarının ve Psikolojik İhtiyaç Doyumunun Öznel İyi Oluş Üzerindeki Yordayıcı Rolü”, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 34, ss. 109-118.
JAGODZINSKI, Wolfgang (2010). “Economic, social, and cultural determinants of life satisfaction: Are there differences between Asia and Europe?”, Soc Indic Res, Vol: 97, ss. 85-104.
LARANJEIRA, Carlos Antonio (2009). “Preliminary validation study of the Portuguese version of the satisfaction with life scale”, Psychology, Health & Medicine, Vol: 14, No: 2, ss. 220-226.
LAVALLEE, Loraine F., HATCH, P. Maurine, MICHALOS, Alex C. ve MCKINLEY, Tara (2006). “Development of the contentment with life assessment scale (CLAS): Using daily life experiences to verify levels of self-reported life satisfaction”, Social Indicators Research, Vol: 83, ss. 201-244.
LUCAS, Richard E., DIENER, Ed ve SUH, Eunkook M. (1996). “Discriminant validity of well-being measures”, Journal of Personality and Social Psychology, Vol: 71, ss. 616-628.
MARQUES, Susana C., PAIS-RIBEIRO, J.L. ve LOPEZ, Shane J. (2007). “Validation of a Portuguese Version of the Students’ Life Satisfaction Scale”, Applied Research in Quality of Life, Vol: 2, ss. 83-94.
MEYDAN, Cem Harun ve ŞEŞEN, Harun (2011). Yapısal Eşitlik Modellemesi AMOS Uygulamaları, Detay Yayıncılık, Ankara.
MYERS, David G. ve DIENER, Ed (1995). “Who is happy?”, Psychological Science,Vol: 6, ss. 10-19.
OZBEN, Suheda (2013). “Social Skills, Life Satisfaction and Loneliness in Turkish University Students”, Social Behavior and Personality, Vol: 41, No: 2, ss. 203-214.
ÖZDEVECİOĞLU, Mahmut ve DORUK, Nihal Çakmak (2009). “Organizasyonlarda iş-aile ve aile-iş çatışmalarının çalışanların iş ve yaşam tatminleri üzerindeki etkisi”, Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 33, Sayı: Temmuz-Aralık, ss. 69-99.
PAVOT, William ve DIENER, Ed (1993). “Review of the Satisfaction with Life Scale”, Psychological Assessment, Vol: 5, No: 2, ss. 164-172.
PAVOT, William ve DIENER, Ed (2004). “The subjective evaluation of well-being in adulthood: findings and implications”, Ageing International, Vo: 29, No: 2, ss. 113-135.
PAVOT, William, DIENER, Ed, COLVIN, Randy, ve SANDVIK, Ed (1991). “Further validation of the satisfaction with life scale: Evidence for the cross-method convergence of well-being measures”, Journal of Personality Assessment, Vol: 57, No: 1, ss. 149–161.
SHENGQUAN, Ye (2007). “Validation of the temporal satisfaction with life scale in a sample of Chinese University students”, Social Indicators Research, Vol: 80, No: 3, ss. 617-628.
SWAMI, Viren ve CHAMORRO-PREMUZIC, Tomas (2009). “Psychometric Evaluation of the Malay Satisfaction with Life Scale”, Social Indicators Research, Vol: 92, No: 1, ss. 25-33.
T.D.K. (Türkçe Sözlük) (1988). Türk Dil Kurumu Yayınları Nu.: 549, Ankara.
VEENHOVEN, Ruut (2000). “The four qualities of life: Ordering concepts and measures of the good life”, Journal of Happiness Studies, Vol:1, ss. 1-39.
YİĞİT, Ruhi, DİLMAÇ, Blent ve DENİZ, M. Engin (2011). “İş ve Yaşam Doyumu: Konya Emniyet Müdürlüğü Alan Araştırması”, Polis Bilimleri Dergisi, Cilt: 13, Sayı: 3, ss. 1-18.