Kırşehir İli Nohut Üretim Alanlarında Görülen Yabancı Otların Yaygınlık ve Yoğunluklarının Belirlenmesi

Türkiye nohut (Cicer arietinum L.) üretiminin yaklaşık %12’si Kırşehir ilinde yapılmaktadır. Nohut üretimde yaşanabilecek, abiyotik ve biyotik faktörler nedeniyle değişen düzeylerde verim ve kalite kayıpları yaşanabilmektedir. Nohut üretimini etkileyen önemli biyotik stres faktörlerinden birisi de yabancı otlardır. Bu araştırma; 2021 yılında Kırşehir ili nohut üretim alanlarında görülen yabancı ot türlerinin belirlenerek, üretim alanlarındaki yoğunluklarının ve yaygınlıklarının belirlenmesi amacıyla, survey çalışması olarak yürütülmüştür. Araştırma, il nohut üretim alanlarını temsil edebilecek şekilde rastgele seçilen 57 üretim alanında arazi gözlemleri şeklinde gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda 25 farklı familya dahil olan 64 adet yabancı ot türü belirlenmiştir. Belirlenen türlerin 32 tanesi tek yıllık, 5 tanesi iki yıllık, 18 tanesi çok yıllık, 4 tanesi tek veya iki yıllık, 3 tanesi tek veya çok yıllık, 1 tanesi iki yıllık veya monokarpik, 1 tanesi de parazitik tür olduğu belirlenmiştir. Çalışma alanında ortalama yabancı ot yoğunluğu 10.19 adet/m2 olarak saptanmıştır. Birim alanda belirlenen ortalama yabancı ot türü yoğunluğu (adet/m2) sırasıyla; Hordeum vulgare L. (2.46), Avena fatua L. (1.41), Convolvulus arvensis L. (1.29), Cirsium arvense (L.) Scop. (0.58) olarak tespit edilmiştir. İncelenen alanlarda rastlama sıklığı sırasıyla; Avena fatua L. (%61.40), Convolvulus arvensis L. (%52.63), Chenepodium album L. (%47.36), Salsola kali L. (%29.82), Cirsium arvense (L.) Scop. (%28.07), Polygonum aviculare L. (%26.31), Chrozophora tinctoria L. (%22.8), Chondrilla juncea L. (%21.5) ve Boreava orientalis Jaub.Et Spach. (%21.5) olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak nohut üretim alanlarında yaygın olarak tespit edilmiş olan türlerin kontrolünün öncelikle gerekli olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Nohut (cicer arietimum), Survey, Yabancı ot türleri, Kırşehir

Determination of the Prevalence and Densities of Weeds in the Chickpea Production Areas of Kırşehir Province

Approximately 12% of Turkey's chickpea (Cicer arietinum L.) production has occurred in Kırşehir. Due to abiotic and biotic factors that can be experienced in chickpea production, different levels of yield and quality losses can be happened. One of the important biotic stress factors affecting chickpea production is weeds. This study was carried out as a survey study in order to determine the types of weeds seen in the chickpea production areas of Kırşehir province in 2021 and to determine their densities and prevalence in the production areas. This study was conducted as field observations in 57 randomly selected production areas to represent the Kırşehir chickpea production areas.In this study, 64 weed species included in 25 different families were determined. According to our records, 32 species were annual, 5 of them biennial, 18 of them were perennial, 4 of them were annual or biennial, 3 of them were annual or perennial, 1 of them was biennial or monocarpic and 1 of them was parasitic. The average weed density in the study area was determined as 10.19 pieces/m2. Average weed species density per unit area (number/m2), respectively; Hordeum vulgare L. (2.46), Avena fatua L. (1.41), Convolvulus arvensis L. (1.29), Cirsium arvense (L.) Scop. (0.58). The frequency of occurrence in the examined areas, respectively; Avena fatua L. (61.40%), Convolvulus arvensis L. (52.63%), Chenepodium album L. (47.36%), Salsola kali L. (29.82%), Cirsium arvense (L.) Scope. (28.07%), Polygonum aviculare L. (26.31%), Chrozophora tinctoria L. (22.8%), Chondrilla juncea L. (21.5%), and Boreava orientalis Jaub.Et Spach. (21.5%) was determined. As a result, it is considered primarily necessary to control the species that are commonly identified in chickpea production areas.

Keywords:

Chickpea (Cicer arietinum L.), survey, weed species, Kırşehir,

PDF

___

Adak M.S., Güler M., Kayan N. (2010). Yemeklik Baklagillerin Üretimini Artırma Olanakları, VII. Teknik Kongre, ZMO Yayınları, Ankara.
Akça A., Işık D. (2016). Kayseri ili şeker pancarı (Beta vulgaris L.) ekiliş alanlarında bulunan yabancı otların tespiti. Bitki Koruma Bülteni, 56(1);115-124.
Anonim (2021a.). 2020 Yılı Bakliyat Sektör Raporu. Toprak Mahsulleri Ofisi Genel Müdürlüğü, Ankara.https://www.tmo.gov.tr/Upload/Document/sektorraporlari/bakliyat2020.pdf (Erişim tarihi 09.09.2021).
Anonim (2021b). T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Meteoroloji Genel Müdürlüğü https://www.mgm.gov.tr/veridegerlendirme/il-ve-ilceler-istatistik.aspx?k=A&m=KIRSEHIR(Erişim tarihi 27.10.2021)
Anonim (2021c). Bitkisel üretim istatistikleri. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=104&locale=tr (Erişim tarihi 10.09.2021)
Bolat A., Bayat A., Özcan T., Türkeri M. (2019). Nohut Ekim Alanlarında Yabancı Ot Mücadelesinde Farklı Meme Tiplerinin Uygulama Zamanlarına Göre Etkinliğinin Belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi 29 (3): 397-405
Chaithra H.R., Manjunatha H., Saifulla M., Deepthi P. (2019). Pathogenic and morphological variability among Fusarium oxysporum f. sp. ciceri isolates causing wilt in chickpea. Legume Research. 42(2): 277-281.
Davis P.H. (1965-1989). Flora of Turkey and The East Aegean Islands, Vol. 1-10, University of Edinburg, England.
Demir A., Tepe I. (2001). Diyarbakır ili nohut ekiliş alanlarında saptanan önemli yabancı ot türleri yaygınlık ve yoğunlukları. Türkiye Herboloji Dergisi, 4(1): 21-29
Eroğlu N. (2016). Karaman'da nohutlarda sorun oluşturan yabancı otlar ve kritik periyodun belirlenmesi SÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. Konya, 44 s.
Fleury D. (2016). Weed management. Saskatchewan International 2016 years of Pulses.
Göktepe O. (2016). Uşak İli Nohut Ekiliş Alanlarında Sorun Olan Yabancı Otlar, Yoğunlukları ve Rastlanma Sıklıklarının Belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Isparta, 66s.
Güncan A. (2013). Yabancı otlar ve mücadele prensipleri (Güncelleştirilmiş ve İlaveli Beşinci Baskı), Selçuk Üniversitesi Basımevi, Konya, 313 p.
İşler N. (2003). Tokat (Zile)'ta Nohut (Cicer arietinum L.) Yetiştirilen Alanlarda Sorun Olan Yabancı Otların Belirlenmesi ve Yabancı Ot Alımının Verim ile Nodozite Oluşumuna Etkileri Üzerine Araştırmalar. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Tokat, 75s.
Joshi N., Joshi A. (2016). Allelopathic effects of weed extracts on germination of wheat. Annals of Plant Sciences, 5(5): 1330-1334.
Kong C.H., Zhao H., Xu X.H., Wang P., Gu Y. (2007). Activity and allelopathy of soil of flavone O-Glycosides from rice. Journal Agric. Food Chem., 55: 6007-6012.
McVay K.A., Crutcher F. (2016). Chickpea production. Environment, 2011(4):5.
Odum E.P. (1971). Fundamentals of Ecology 3rd Ed. W.B.Saunders Company, Philadelphia P.A.,574 p.
Özer Z., Kadıoğlu İ., Önen H., Tursun N. (2001). Herboloji (Yabancı Ot Bilimi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları No: 20, Kitaplar Serisi No: 10, Tokat, 263 p
Poonia T. and Pithia M.S. (2013). Pre- and post-emergence herbicides for weed management in chickpea. Indian Journal of Weed science, 45, 223-225.
Sırrı M. (2019). Siirt ili fıstık bahçelerinde görülen yabancı otların yaygınlık ve yoğunluklarının belirlenmesi. Bitki Koruma Bülteni 59(3): 3-14.
Solh M.B., Pala, M. (1990). Weed Control in Chickpeas. Options Méditerranéennes. Série A. Séminaires Méditerranéens1990 No:9, 93‐99.
Şanli A., Kaya M., Kara B. (2009). Effects of herbicide applications and hoeing times of weed of yield and some yield components of chickpea (Cicer arietinum L.). Anadolu J. Agric. Sci. 24 (1): 13-20.
Tahabi SA., Al-Yasin JZ., Abu-İrmaileh BE., Haddad NI., Saxena M.C. (1994). Effect of weed removal on productivity of chickpea (Cicer arietinum L.) and lentil (Lens culinaris Med.) in a Mediterranean environment. Agronomy and Crop Science, 172: 333-341.
Uluğ E., Kadıoğlu İ., Üremiş İ. (1993). Türkiye'nin Yabancı Otları ve Bazı Özellikleri. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Yayın No:78. Adana
Uygur F.N. (1991). Herboloji Araştırma Yöntemleri. Ç. Ü. Ziraat Fakültesi Bitki Koruma Bölümü, Yardımcı ders Notu, Adana.
Üstüner T. (2016). Kahramanmaraş’ta Nohut tarlalarında yabancı ot yoğunluğu, rastlama sıklığı ve genel kaplama alanlarının belirlenmesi. Turk J Weed Sci, 2016:19(2): 38-48.
Yılmaz H., Kulaz H. (2019). The effects of plant growth promoting rhizobacteria on antioxidant activity in chickpea (Cicer arietinum L.) under salt stress. Legume Research. 42(1): 72-76.
Yılar M., Sözen O., Karadavut U. (2020). The effects of weed density and different weed control applications on yield and yield components of chickpea cultivars. Legume Research-An International Journal 43(1): 117-121.