Hareket etmek insan vücudunun ihtiyaçlarından biridir. Bebeklikten itibaren hareket etmeye başlayan insan bu şekilde hem dünyayı tanır hem de beden gelişimini gerçekleştirme olanağı bulur (1). Diğer tüm yaş gruplarından daha farklı olarak çocukluk çağında hareket ihtiyacı daha fazladır. Hareket edebilme olanağı bulan çocuklar daha mutlu, motor gelişimleri düzgün, güven duygusu gelişmiş çocuklar olarak büyüyebilmektedirler. Ancak bu hareketlerini yaparken özellikle ev gibi kısıtlı alanlarda çeşitli kazalara da açıktırlar. Kaza irade dışında ortaya çıkan, ruh ve beden sağlığını etkileyen olumsuz durumlara açık sonuçları olan beklenmedik olaylardır. Meraklı, hareketli, motor ve mental gelişimini henüz tamamlayamadığı için sonuçlarını kestiremedikleri risklere açık şekilde kontrolsüz hareket eden çocuklar da kazaya açıktır (2). Kazalar yaşandığı alanlara göre sınıflandığında ev kazaları önemli bir başlık olarak ele alınmalıdır. Ev içinde veya çevresinde meydana gelen kazalarda düşmeler, yanıklar, zehirlenmeler ve bunlara bağlı komplikasyonlar sık görülür. Ev kazaları her yaş grubunda görülmekle beraber özellikle çocuklar ve yaşlılar için mortal ve morbid sonuçları nedeniyle önemli bir sorundur (3). TUİK verilerine göre 2017 ve 2018 yılında dışsal yaralanma ve zehirlenme sebebiyle ev kazalarında ölen çocukların sayısı 5 yaş altı grupta daha fazladır (4). Bu olgulardan hareketle Corona salgını nedeniyle 16 Mart 2020’de okulların belli olmayan bir tarihe kadar kapatılması, peşinden gelen “Evde Kal” uygulaması ve 4 Nisan 2020’den itibaren 20 yaş altı grubun evden çıkma yasağı ile çocuklar evlerde kapalı ortamlarda kalmak zorunda bırakılmıştır. Alışkın oldukları hareketlilik ile ev içinde riskli davranışlar sergilemeleri, evde kalan diğer aile bireyleri ile beraber yaşam alanlarının kısıtlanması, evde oldukları için sıkılıp sokak ve parklarda oynamaya alıştıkları oyunları ev içinde oynamaya çalışmaları yüzünden; yaz döneminde sokak yaralanmaları ve trafik kazalarında çocuk olgu sayılarının artışında olduğu gibi Corona günlerinde çocuklarda ev kazaları ve yaralanmalarında artış beklenebilir. Çocuklar oyun oynarken yalnız bırakılmamalı, oyunlarına mümkün olduğunca eşlik edilmeli, çocukları gözleme sorumluluğu aile bireyleri arasında nöbetleşe bölüşülmeli, çocuklar kazaya sebep olabilecek malzemelerden uzak tutulmalı, oyun alanlarındaki cisimlerin kaza sebebi olmayacaklarından emin olunmalı, mutfak banyo gibi alanlarda kaygan zeminlerin kuru tutulmasına özen gösterilmeli, üzerine çıkıp tırmanacakları alanlarda cisimler sabitlenmeli veya önlerine ulaşım engeli konulmalı, köşesi sivri kesici delici olabilecek mobilyalara korumalar yapılmalı, pencerelere, kapılara ve çekmecelere kısıtlayıcı aparatlar takılmalı, deterjanlar, kimyasallar ve ilaçlar çocukların erişemeyeceği yüksekliğe veya kilitli alanlara konulmalı, yutma ihtimali olunan oyuncaklarla oynamalarına izin verilmemelidir. Bu duruma yönelik basit önlemlerin alınması ile mortal ve morbid sonuçları olan kazaların engellenmesi mümkündür. Ve hatta “Evde Kal”an ebeveynlerin yakın gözlemleri ve ilgileri ile varolan durum fırsata çevrilerek çocuklar için ev kazaları belki de mümkün olan en düşük seviyelere bile indirilebilir. Bunun için ebeveynler birinci basamak sağlık takibi yapan sağlık personeli tarafından her fırsatta uyarılmalı, kitle iletişim araçları yoluyla bilgilendirilmeli, ev içinde kaza riskleri azaltılmış alanların oluşturulması sağlanmalı ve çocuklara yaralanmadan hareket etme ve oyun oynama olanağı veren alanlar yaratılmalıdır.