Kredi ve Yurtlar Kurumunda Kalan Üniversite Öğrencilerinin Kontrol Odağı Düzeylerinin İncelenmesi

Bu araştırma; Kredi Yurtlar Kurumunda kalan üniversite öğrencilerinin kontrol odağı düzeylerini tespit ederek, kontrol odağı düzeylerinin demografik özelliklere göre farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, 2018-2019 eğitim öğretim yılı Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesinde öğrenim gören ve Kredi Yurtlar Kurumunda kalan 455(170 erkek ve 285 kadın) öğrenciye Dağ (2002) tarafından geliştirilmiş “Kontrol Odağı Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin istatistikî değerlendirilmesinde parametrik dağılım göstermesinden dolayı p ≤0.05 T-Testi ve One- ay Anova Testleri uygulanmıştır. Yapılan araştırma sonucunda, araştırmaya katılan öğrencilerin kontrol odağı düzeyleri = 134,2747 olarak tespit edilmiş ve ölçekten alınabilecek en düşük ve en yüksek değer göz önüne alınarak (ölçekten en düşük 47 – en yüksek 235 puan alınabilmektedir.) ortalamanın altında bir değerde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Katılımcıların cinsiyet, yaş, öğrenim gördüğü fakülte/yüksekokul/meslek yüksekokul, sınıf, kredi yurtlar kurumunda kalma süresi, baba ve annenin eğitim durumu, baba mesleği, annenin çalışma durumu ve ailenin aylık gelir gibi özelliklerine göre farklılık görülmezken, yetiştikleri çevreye göre anlamlı farklılık olduğu ve katılımcıların içsel denetim düzeylerine sahip oldukları tespit edilmiştir.

Examination of Locus of Control Levels of University Students Staying in Credit and Dormitories Institution

This study was aimed to determine the locus of control levels of university students staying in the Credit and Dormitories Institution and to reveal whether the locus of control levels differed according to demographic characteristics.In the study, the locus of control scale adapted into Turkish by Dağ (2002) was used on 455 (170 males and 285 females) students, who were studying at KaramanoğluMehmetbey University in 2018-2019 academic year and staying at the Credit and Dormitories Institution. Due to the parametric distribution p ≤0.05, independent samples t-test and One-way ANOVA tests were used in the statistical evaluation of the obtained data. As a result of the research, the locus of control level of the students participating in the research was determined as = 134.2747, and considering the lowest and highest value that can be taken from the scale (the lowest 47 - the highest 235 points can be obtained from the scale.) The gender, age, faculty of education of the participants / college / vocational school, class, credit dormitories, the education status of the father and mother, father's occupation, mother's employment status and family's monthly income, while there is a significant difference according to the environment in which they grow up and the participants have internal control levels. It has been determined

PDF

___

1. Arlı, E. Barınma yerinin üniversite öğrencilerinin kişisel ve sosyal gelişim ve akademik başarı üzerindeki etkilerinin odak grup görüşmesi ile incelenmesi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2013; 3(2), 173-178.
2. Başol G, Türkoğlu E. Sınıf öğretmeni adaylarının düşünme stilleri ile kontrol odağı durumları arasındaki ilişki. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 2009; 6 (1), 732-757.
3. Beytekin OF, Kadı A, Toprakçı E. Öğretmen adaylarının kontrol odağı inançları ve eğitim felsefeleri. Yükseköğretim Dergisi, 2015; 1, 1-56.
4. Cengil M. Gazi üniversitesi çorum ilahiyat fakültesi öğrencilerinin denetim odaklarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Gazi Üniversitesi Çorum İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2004; 3(5), 65-88.
5. Cihangir S, Haktanır G. On yaşındaki çocukların denetim odakları ile özsaydı düzeylerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2000; 33(1), 169-182.
6. Dağ İ. Kontrol odağı, stresle başa çıkma stratejileri ve psikolojik belirti gösterme ilişkileri. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 1990.
7. Dağ İ. Kontrol odağı ölçeği (KOÖ): Ölçek geliştirme, güvenirlik ve geçerlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 2002; 17(49), 77-90.
8. Demirtaş H, Yener EM. Öğretmen adaylarının denetim odağı ve öz yeterlik inançları arasındaki ilişki. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2019; 6(12), 79-107.
9. Derman MT. Sokakta çalıştırılan çocukların benlik saygısı, denetim odağı ve umutsuzluk düzeyleri. Education Sciences, 2010; 5(1), 89-106.
10. Dökmen Ü. Grimm ve Türk halk masallarındaki davranış modellerinin operant şartlama ve denetim odağı açısından incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1984; 17(1), 185-209.
11. Dönmez A. Denetim odağı (Focus of control) ve çevre büyüklüğü. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1983; 16(1), 37-47.
12. Dönmez A. Denetim odağı (Focus of control), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1985; 18(1), 31- 44.
13. Dönmez A. Denetim odağı: Temel araştırma alanları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1986; 19(1), 259–280.
14. Durna U, Şentürk FK. Üniversite öğrencilerinin sosyal faaliyetlerinin denetim odağı düzeyi açısından incelenmesi: Bir devlet üniversitesi örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2012; 17(2), 187- 202.
15. Gencer E, İlhan EL. Badmintoncularda denetim odağı yapılarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2014; 19(1-4), 11-21.
16. Günüşen NP, Üstün B. Hemşirelik öğrencilerinin problem çözme beceri düzeyleri ile kontrol odağı arasındaki ilişki. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 2011; 4(2), 72-77.
17. Kavuncu E. (2014). Türkiye’de üniversitelerde öğrenci-yurt hizmetleri ve barınma sorunları. Eğitime bakış, 30, 48-51.
18. Kızanlıklı M, Konaklıoğlu E. Üniversite öğrencilerinin kontrol odağı ve kariyer tercihlerinin zaman yönelimleri üzerindeki rolü. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2016; 18(1), 172-191.
19. Ordu F. Benlik saygısıyla boyun eğme davranışı arasındaki ilişkide denetim odağının aracı değişken rolü. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 2019; 9(2), 317-330.
20. Özen G, Vatansever Ş. Doğa eğitimi tabanlı serbest zaman etkinliklerinin üniversite öğrencilerinin denetim odağı üzerine etkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2016; (6), 103-112.
21. Saracaloğlu AS. Yılmaz S. Öğretmen adaylarının eleştirel düşünme tutumları ile denetim odaklarının incelenmesi. İlköğretim Online, 2011; 10(2), 468-478.
22. Şara P. Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme ve ders çalışma stratejileri, problem çözme becerileri ve denetim odağı düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, 2012.
23. Şen E, Amanak K, Akgün E, Karagöz D. Ebelik öğrencilerinde kontrol odağı ve problem çözme beceri düzeyleri ilişkisi. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 2014; 3(2). 94-101.
24. Yurtseven ÖG, Özaydınlık K. Ortaöğretim öğretmenlerinin öğrenen özerkliğini destekleme davranışları ile denetim odağı eğilimleri. İlköğretim Online, 2018; 17(4), 1765 – 1784.
25. Zembat R, Tunçeli Hİ, Yavuz EA, Kılıç Z. Okul öncesi öğretmen adaylarının kontrol odağı ve karar verme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmes