Boyalı ipliklerden üretilen farklı konstrüksiyonlardaki pamuklu kumaşlarda kumaş yırtılma mukavemetinin regresyon analizi

Dokuma kumaşlarda yırtılma mukavemeti önemli bir performans özelliği olup kullanım yerine bağlı olmakla birlikte, genellikle tüm kumaşlar için yüksek yırtılma mukavemeti istenilmektedir. Bu çalışmada, ipliği boyalı pamuklu dokuma kumaşlarda yırtılma mukavemeti deneysel olarak belirlenmiş ve tahminlemeye yönelik ampirik eşitlikler oluşturulmuştur. Bezayağı ve dimi örgü yapısında %100 pamuklu dokuma kumaşlar farklı sıklıklarda ve üç farklı iplik numarasında üretilerek ön terbiyesi yapılmış ve deneysel olarak yırtılma mukavemeti tespit edilmiştir. SPSS istatistiksel paket programı kullanılarak deneysel verilere regresyon analizi uygulanmış, kumaş yırtılma mukavemeti ile ilgili örgü türüne göre tahminlemeye yönelik çoklu regresyon eşitlikleri elde edilmiştir. Deneysel verilerle eşitlikten elde edilen yırtılma mukavemeti değerlerinin kıyaslaması yapılarak sonuçlar değerlendirilmiştir.

Regression analysis of fabric tear strength of 100% cotton fabrics with yarn dyed in different constructions

Tear strength of woven fabrics is an important performance property although it depends on fabric utilization area most of the fabrics is expected to have high tear strength. In this study, tear strength of cotton woven fabrics with yarn dyed is obtained experimentally and determined empirical equations for predicting them. 100%cotton woven fabrics in twill and plain weave with different number of thread per cm and three different thread linear density were produced, pre-treatment processes were applied to these fabrics and tear strength of these fabrics were determined experimentally. Statistical analyses methods were applied to the experimental results using SPSS package programme, multiple regression equations with respect to weave type were determined with tear strength of the fabrics for predicting. A comparison was performed with tear strength values of the empirical equations and experimental datas, the results were evaluated.

PDF

___

1. Yakartepe, M, Yakartepe, Z, 1994 , “Tekstil Ansiklopedisi Elyaf-iplik-Dokuma-Örme-Testler”, Cilt 4, Tekstil ve Konfeksiyon Arastırma Merkezi, ikinci Baskı, İstanbul, (1197-1198).
2. İmer, Z., 1999, “Atkı Sıklıgının Bazı Kumas Özelliklerine Etkisinin Pamuklu Kumaslar Üzerinde incelenmesi”, Tekstil ve Konfeksiyon, Yıl:9(4), s:316-320.
3. Kurtça, E, 2001, “Atkı 4pligi Özellikleri, Sıklık ve Örgü Tipinin Kumas Mekanik Özellikleri Üzerine Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 64 s
4. Çelik, N., Dilsiz D.,Bebekli M., 2002, “Dokumada Konstrüksiyon ve Atkı Sıklıgının Kumas Performans Özellikleri Üzerine Etkisi”, Tekstil Maraton, (61), s:49- 52.
5. Witkowska, B., Frydrych, I., 2004, “A Comparative Analysis of Tear Strength Methods”, Fibres& Textiles in Eastern Europe April/June, Vol.12, No:2 (46), pp.42-47
6. Can, Y. ve Kırtay, E., 2005, “Dokuma Kumaslarda Yırtılma Mukavemeti Hakkında Yapılan Çalısmaların Degerlendirilmesi”, Tekstil Maraton, (78), s:58-62.
7. Özdil, N. ve Özçelik, G., 2006, “Kumaslarda Yırtılma Mukavemeti Test Yöntemlerinin Karsılastırılması Üzerine Bir Çalısma”, Tekstil ve Konfeksiyon, Yıl:16(3), s:174-179.
8. Babaarslan, O., Balcı, H., Güler, Ö., 2007, “Elastan (Spandex) ilavesinin Poliester/Viskon Karısımlı Dokuma Kumas Özellikleri Üzerindeki Etkisi”, Tekstil ve Konfeksiyon, Yıl:17(2), s:110-114.
9. Doba Kadem, F, 2007, “4pligi Boyalı Pamuklu Kumaslarda Bazı Fiziksel Özelliklerin Seçilmis Performans Özellikleriyle 4liskisinin Arastırılması”, Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, 219 s
10. TS 244 EN ISO 2060, 1999. Tekstil-iplikler-Dogrusal Yogunluk (Birim Uzunluk Basına Kütle) Tayini- Çile Metodu. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
11. TS 250 EN 1049-2, 1996. Tekstil-Dokunmus Kumaslar Yapı Analiz Metodları- Kısım 2- Birim Uzunluktaki iplik Sayısının Tayini. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
12. TS 7128 EN ISO 5084, 1998. Tekstil ve Tekstil Mamullerinin Kalınlık Tayini. Türk Standartları Enstitüsü, Ankara.
13. TS EN ISO 13937-1, 2002, Tekstil-Kumasların Yırtılma Özellikleri-Bölüm 1-Balistik Sarkaç Metodu ile Yırtılma Kuvvetinin Tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara
14. Akgül, A, Çevik, O, 2003, “4statistiksel Analiz Teknikleri, SPSS’te 4sletme Uygulamaları”, Emek Ofset, Ankara, 456 s
15. Kalaycı, S, 2006, , “Çoklu Dogrusal Regresyon Modeli Bölüm 12., Korelasyon Analizi Bölüm 6’, SPSS Uygulamalı Çok Degiskenli 4statistik Teknikleri”, Baran Ofset, ikinci Baskı, Ankara, (258-269, 113-127).