Türkiye’de gelir ve yaşam Koşulları Araştırması 2016 yılı sonuçlarına göre; eşdeğer hane halkı kullanılabilir fert medyan gelirinin %60’ı dikkate alınarak belirlenen yoksulluk sınırına göre hesaplanan yoksulluk oranı, Türkiye’de 2015 yılında %21,9 iken 2016 yılında bu oranın %21,2’ye gerilediği görüldü(Tüik, 2017). Türkiye’de nüfusun belli bir bölümü kent merkezlerinde veya kırsal kesimde yoksul olarak hayatını sürdürmektedirler. Yoksul kesimde malvarlığı bulunmayan ve işsiz olarak yaşayanlar; fizyolojik ihtiyaçlarını karşılayabilmek için Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı tarafından verilen yardımlardan yararlanarak yaşamlarını sürdürebilmektedir. Türkiye’de ekonomik zorluk yaşayan yoksul kesimin ihtiyaçlarının giderilmesine katkı sağlayan Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları çok önemli görevler üstlenmektedirler. Bu vakıflar yoksul kesimin acil ihtiyaçlarını karşılarken bazı bölgelerde çeşitli meslek eğitimi kursları düzenleyerek yoksulların meslek edinmesi ve işe yerleştirilmelerine de katkı sağlamaktadırlar. Yoksulluk döngüsünün kırılabilmesi için yeterli eğitim verilmediği takdirde nesiller boyu sürebilmektedir. Bu nedenle okul çağı geçmiş yetişkinlerin temel eğitim ve mesleki eğitim verilmeden sorunun çözümü mümkün görünmemektedir.  Özellikle yoksul ailelerin çocuklarının eğitilmesi ve bir meslek sahibi olmalarının sağlanması; yoksulluk döngüsünün kırılması açısından önemlidir.  Ancak meslek sahibi olmayan bir diğer deyişle kalifiye olmayan bireylerin tarım, sanayi veya hizmet sektöründe işe alınmaları mümkün olamamaktadır. Bu nedenle işsiz yoksulların meslek eğitimi alabilmeleri için mesleki eğitim kursları yaygınlaştırılmalıdır.