İş Sağlığı ve Güvenliği ile Psikolojik İyi Oluşun İşe Adanmışlıkla İlişkisi Belirmeye Yönelik Bir Araştırma

Tarihi M.Ö. 2500’lü yıllara dayandırılsa da sanayileşme ile beraber iş sağlığı ve güvenliği daha önemli hale gelmiştir. Yapılan bu çalışmada iş sağlığı ve güvenliği ile psikolojik iyi oluşun işe adanmışlıkla ilişkisi Kars İlinde 4 çağrı merkezi özelinde incelenmiştir. Çalışmaya toplam 309 kişi katılmış elde edilen veriler SPSS programı aracılığıyla analiz edilmiştir. İş Sağlığı ve Güvenliği ile İşe Adanmışlık arasında %13,5 oranında düşük güçte pozitif yönlü anlamlı bir ilişkinin olduğu belirlenmiştir. İş Sağlığı ve Güvenliği ile Psikolojik İyi Oluş arasında anlamlı bir ilişkinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Psikolojik İyi Oluş ile İşe Adanmışlık arasında anlamlı bir ilişkinin bulunmadığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

İş Sağlığı ve Güvenliği, Psikolojik İyi Oluş, İşe Adanmışlık, Çağrı Merkezleri

A Research to Determine The Relationship Of Occupational Health and Safety, Psychological Well-Being and Job Engagement

History BC. Although dating back to the 2500's, occupational health and safety has become more important with industrialization. In this study, the relationship between occupational health and safety and psychological well-being with job engagement was examined in 4 call centers in Kars. A total of 309 people participated in the study and the data obtained were analyzed through the SPSS program. It was determined that there is a positive and significant relationship with low power at the rate of 13.5% between Occupational Health and Safety and Job Engagement. It has been determined that there is no significant relationship between Occupational Health and Safety and Psychological Well-Being. It has been observed that there is no significant relationship between Psychological Well-Being and Job Engagement.

Keywords:

Occupational Health and Safety, Psychological Well-Being, Job Engagement, Call Centers,

PDF

___

Akın, A. (2008). Scales of psychological well-being: A study of validity and reliability Educational Science: Theory & Practice, 8., 721–750.
Alfes, K., Shantz, A., Truss, C. ve Soane, E. (2013). The link between perceived human resource management practices, engagement and employee behaviour: A moderated mediation model. The International Journal of Human Resource Management, 24: 330-351.
Arenas, A., Giorgi, G., Montani, F., Mancuso, S., Perez, J.F., Mucci, N. ve Arcangeli, G. (2015). Workplace bullying in a sample of Italian and Spanish employees and its relationship with job satisfaction, and psychological well-being. Frontiers in psychology, 6: 1912.
Attridge, M. (2009). Measuring and managing employee work engagement: A review of the research and business literatüre. Journal of Workplace Behavioral Health, 24(4): 383-398.
Bhardwaj, A. ve Srivastava, A. (2008). Occupational health and psychological well-being of industrial employees. Industrial Psychiatry Journal, 17(1): 28-32.
Bıyıkcı, E.T. (2010). İş sağlığı ve güvenliğinin sağlanmasında iş güvenliği uzmanlığı.Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bursa. Bozkurt, Ö. ve Ercan, A. (2019). Çalışanların işe adanmışlıklarında karar verme tarzları belirleyici olabilir mi?., Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (70): 882-902.
Büyükbeşe, T. ve Gökaslan, M.O. (2018). İşe gömülmüşlük, işe adanmışlık ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: Bir alan çalışması. Mukaddime, 9(2): 135-154.
Camkurt, M.Z. (2007). İşyeri çalışma sistemi ve işyeri fiziksel faktörlerinin iş kazalari üzerindeki etkisi. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 21(1): 80-106.
Chen, C.Y., Yen, C.H. ve Tsai, F.C. (2014). Job crafting and job engagement: The mediating role of person-job fit. International Journal of Hospitality Management, 37: 21-28.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik: SPSS ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
Demirci, İ. ve Şar, A.H. (2017). Kendini bilme ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkinin incelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(5): 2710-2728.
Denis, D.J. (2019). SPSS Data Analysis for Univariate, Bivariate, and Multivariate Statistics. New Jersey: John Wiley&Sons, Inc.
Franco, G. ve Franco, F. (2001). Bernardino Ramazzini: The father of occupational medicine. American Journal of Public Health, 91(9): 1382-1382.,
Goetsch, D.L. (2010). Occupational safety and health. India: Pearson Education.
Guest, D.E. (1997). Human resource management and performance: A review and research agenda. International Journal of Human Resource Management, 8: 263–276.
Hair, J., Anderson, E.R., Tahtam, L.R. ve Black, C.W. (2014). Multivariate data analysis. (Yedinci Baskı): Essex: Pearson Education Limited.
Hanson, J. M., Trolian, T. L., Paulsen, M. B. ve Pascarella, E. T. (2016).Evaluating the influenceof peer learning on psychological well-being. Teaching in Higher Education, 21(2): 191–206.
İnce, A. R. (2016). Algılanan Örgütsel Desteğin İşe Adanmışlık Üzerindeki Etkisinde Yönetici Desteğinin Aracılık Rolü. Electronic Journal of Social Sciences, 15(57), 649-660.
Kanste, O. (2011). Work engagement, work commitment and their association with well‐being in health care. Scandinavian journal of caring sciences, 25(4): 754-761.
Keyes, C.L., Shmotkin, D. ve Ryff, C.D. (2002). Optimizing well-being: The empiricialencounter of two traditions. Journal of Personality and Social Psychology,82(6): 1007-1022.
Koç, C. (2020). Suçun konusunun yokluğu durumunda teşebbüse elverişlilik sorunu. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 147: 49-73.
Koç, C. (2020). Ceza hukuku bağlamında tasarlamanın niteliği sorunu. İzmir Barosu Dergisi, (1): 175-203.
Lu, L., Lu, A.C.C., Gursoy, D. ve Neale, N.R. (2016). Work engagement, job satisfaction, and turnover intentions: A comparison between supervisors and line-level employees. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 28(4): 737-761.
Malinen, S. ve Harju, L. (2017). Volunteer engagement: Exploring the distinction between job and organizational engagement. VOLUNTAS: International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations, 28(1): 69-89.
Nahrgang, J.D., Morgeson, F.P. ve Hofmann, D.A. (2011). Safety at work: a meta-analytic investigation of the link between job demands, job resources, burnout, engagement, and safety outcomes. Journal of applied psychology, 96(1): 71.
Özdamar, K. (2002). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi 1. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Robertson, I.T. ve Cooper, C.L. (2010). Full engagement: The integration of employee engagement and psychological well-being. Leadership & Organization Development Journal, 31(4): 324-336.
Roberts, D.R. ve Davenport, T.O. (2002). Job engagement: Why it's important and how to improve it. Employment Relations Today, 29(3): 21.
Ryff, C.D. ve Keyes, C.L.M. (1995). The structure of psychological well-being revisited. Journal of personality and social psychology, 69(4): 719.
Ryff, C.D., Magee, W.J., Kling, K.C. ve Wing, E.H. (1999). Forging Macro-Micro Linkages inThe Study of Psychological Well-Being. The Self and Society in Aging ProcessCarol D Ryff Victor W Marshall (247-278). New York: Springer Publising Company.
Sancar, A. (2012). Personel Güçlendirme Algısı ile Dönüştürücü Liderlik Arasındaki İlişkiler: Kamu Kurulusunda Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Sarı, T. ve Çakır, G. (2016). Mutluluk korkusu ile öznel ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(2): 222-229.
Sawang, S. (2012). Is there an inverted U-shaped relationship between job demands and work engagement: the moderating role of social support?. International Journal ofManpower, 33(2):178-186.
Saygun, M. (2012). Sağlık Çalışanlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Sorunları. TAF Preventive Medicine Bulletin, 11(4): 373-382.
Schaufeli, W.B., Salanova, M., González-Romá, V. ve Bakker, A.B. (2002). The measurement of engagement and burnout: A two sample confirmatory factor analytic approach. Journal of Happiness studies, 3(1): 71-92.
Shikdar, A.A. ve Sawaqed, N.M. (2003). Worker productivity, and occupational health and safety issues in selected industries. Computers & industrial engineering, 45(4): 563-572.
Tadesse, T. ve Admassu, M. (2006). Occupational Health and Safety, Lecture Notes for Environmental and Occupational Health Students. University of Gondar: Ethiopia Public Health Training Initiative Publications.
Turgut, T. (2011). Çalışmaya Tutkunluk: İş Yükü, Esnek Çalışma Saatleri, Yönetici Desteği ve İş-Aile Çatışması ile İlişkileri, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25 (3-4): 155-179.
Urquijo, I., Extremera, N. ve Villa, A. (2016). Emotional intelligence, life satisfaction, and psychological well-being in graduates: The mediating effect of perceived stress. Applied Research in Quality of Life, 11(4): 1241-1252.
Üngüren, E. ve Koç, T. (2015). İş Sağlığı ve Güvenliği Uygulamaları Performans Değerlendirme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 5 (2): 124-144.
Wright, T.A. ve Cropanzano, R. (2000). Psychological well-being and job satisfaction as predictors of job performance. Journal of occupational health psychology, 5(1): 84-94.
Yavan, Ö. (2016). Örgütsel Davranış Düzleminde Adanmışlık. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (25): 278-296.
Yardım, N., Çipil, Z., Vardar, C. ve Mollahaliloğlu, S. (2007). Türkiye iş kazaları ve meslek hastalıkları: 2000-2005 yılları ölüm hızları. Dicle Tıp Dergisi, 34(4): 264-271.
Yılmaz, U. (2014). İş Sağlğı ve Güvenliği Yönetim Sistemleri. http://personel.klu.edu.tr/dosyalar/kullanicilar/utkuyilmaz/dosyalar/dosya_ve_belgeler/isg-yonetim-sistemleri.pdf Erişim: 05.12.2019.
Zhong, L., Wayne, S.J. ve Liden, R.C. (2016). Job engagement, perceived organizational support, high‐performance human resource practices, and cultural value orientations: A cross‐level investigation. Journal of Organizational Behavior, 37(6): 823-844.