Bu makalede “Zarar prensibi”, devletin topluma karşı müdahalesini ve çekimserliğini denetleyen ve bu denetimi “gelişim bağlamında” ele alması gerektiği savunulacaktır. TCK' da yer alan ‘Nefret Suçu’nun toplumun gelişimini ne kadar engellediği ve onun yerine nasıl bir mekanizma konulması gerektiği araştırılacaktır. Bu durum John Stuart Mill’in bir yandan bireylerin ekonomiye ve topluma en yüksek seviyede katılımını sağlayan ve aynı zamanda toplumun gelişimini de dengeleyen ‘zarar prensibi’ çerçevesinde ele alınacaktır. Ancak zarar prensibinin literatürde iki türlü uygulaması vardır, birincisi daha çekimser ve minimalist diğeri ise daha mücadeleci ve paternalisttir. Bu makalede, bu iki yorumun John Stuart Mill’ in görüşünü tam anlamda temsil etmediği ortaya konulacaktır.