BİR ÜNİVERSİTE HASTANESİ ACİL SERVİSİNE 112 İLE BAŞVURAN HASTALARIN ANALİZİ

GİRİŞ VE AMAÇ: Türkiye acil hastalıkların, doğal afetlerin, kaza ve yaralanmaların sık yaşandığı bir ülkedir. Bu nedenle acil sağlık hizmetlerinin geliştirilmesi ve organizasyonu büyük önem taşımaktadır. Bu tez çalışmasında 112 Acil Servis Hizmetleri ile getirilen hastalar incelenerek; hasta başvurularının demografik özelliklerinin değerlendirilmesi ve acil servislerde ileriye yönelik planlama yaparken 112 ambulanslarının Acil Servis yoğunluğu üzerine etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışma kesitsel bir araştırma olup; araştırmanın evrenini XXÜniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesi Acil Servisine 112 ambulansı ile getirilen kişiler oluşturmaktadır. Hasta bilgilerine 112 acil servis ambulansı formundan ve hastane sisteminden ulaşılmıştır. Araştırmanın örneklemini verileri eksiksiz olan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 1066 kişi oluşturmuştur. Araştırmanın verileri tarafımızca hazırlanan veri toplama formu ve 112 acil ambulansı veri formu kullanılarak toplanmıştır. Veriler, SPSS istatistik programında değerlendirilmiştir. Tanımlayıcı istatistiksel analizler ortanca (minimum-maksimum), ortalama ± standart sapma, frekans, yüzde kullanılarak belirtilmiştir. Analitik istatistiksel analizlerde ise Kolmogorov Smirnov testi, Ki-kare testi, Student T testi ve Spearman Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Tip 1 hata düzeyi 0,05 olarak alınmıştır. BULGULAR: Çalışmaya dâhil edilen 1066 hastanın % 52,3’ü (n:558) erkek, % 47,7’si (n: 508) kadındır. Yaş ortancası 52,0 ( 1,0 -112,0). Hastalar en sık 09.01-16.00 saatleri arasında (%44,3), en çok cumartesi günü (%15,4) getirilmiştir. 112 ekipleri tarafından tüm hastaların %0,4’ü entübe edilmiş, %87,5’inin damar yolu açılmıştır. Tüm hastaların vital bulguları 112 ekipleri tarafından not edilmiştir. 112 ön tanılarına göre acil servisimize en sık travma hastaları (n= 335,%31,4), ikinci sırada kardiyovasküler sistem acilleri (n= 169, % 15,9) getirilmiştir.112 ön tanıları ile acil servis kesin tanıları arasında güçlü, pozitif yönde, anlamlı korelasyon saptanmıştır (r=0.621, p<0.001). 112 acil yardım ambulansı ile acil servisimize getirilen hastaların %67,9’ı (n=724) ilk değerlendirmede taburcu edilmiştir SONUÇ:112 acil yardım ambulansı ekiplerince getirilen hastaların çoğunluğu taburculukla sonuçlandı. Bu durum 112 acil yardım ambulanslarının gereksiz kullanıldığını düşündürmektedir. Bu konuda toplumun bilinçlendirilmesiyle bu sorun çözülebilir. 112 acil yardım ambulansı ile getirilen hastalarda en sık tanının travma olduğu düşünülürse hastane öncesi travma konusunda 112 personelinin bilgisini ve tecrübesini arttırmaya yönelik çalışmalar planlanabilir. Acil servislerde personel kadroları oluşturulurken 112 acil yardım ambulanslarından en sık başvurunun olduğu saatler göz önünde bulundurularak buna uygun planlamalar yapılabilir. En sık servis ve yoğun bakım yatışı yapılan bölümlerin yatak kapasiteleri gözden geçirilmelidir.

ANALYSIS OF PATIENTS ADMITTED TO A UNIVERSITY HOSPITAL EMERGENCY ROOM WITH 112

INTRODUCTION: In Turkey, emergency diseases, natural disasters, accidents and injuries are frequently experienced and the number of patients per 112 emergency service station is increasing over years. Therefore, development and organization of the emergency healthcare services is a crucial issue.  In this study, we aimed to examine the patients brought to emergency department by 112 Emergency Services, and to evaluate effect of demographic features of the presenting patients on the emergency service intensity of 112 ambulances when future planning of is made for emergency departments.MATERIAL & METHODS : This study is a cross-sectional study, and study population consisted of the persons brought to the emergency department (ED) of the XX University Hospital by 112 ambulance. Patients’ data were obtained from 112 emergency department ambulance form and hospital system. Sample of the study consisted of 1066 persons with complete data and who accepted to participate to the study. Data of the study were collected with a data collection form. Data were evaluated using SPSS statistical software. Descriptive statistics are expressed as median (min. – max.), mean ± standard deviation, frequency, and percentage. Analytic statistical analysis was performed using Kolmogorov Smirnov test, Chi-square test, Student’s t test, and Spearman correlation analysis. p< 0.05 values were considered statistically significant.RESULTS: 1066 persons included in the study, 52.3% were male and 47.7% were female. Median age was 52.0 (1.0–112.0). 44.3% of all patients were brought within working hours (09:01–16:00) The patients were most commonly brought on Saturday (15.4%). Of all patients, 0.4% were intubated and intravenous access was opened in 87.5% patients by 112 teams. Vital findings were examined in all patients. According to the preliminary diagnosis of 112 emergency ambulances, the most frequent patient group which brought by 112 ambulance was trauma patients (n=335,%31.44), second frequent group was cardiovascular system emergencies (n=169,% 15.9). There was a statistically significant, strong positive correlation between presumed diagnoses by 112, and definitive diagnoses decided after evaluation in the ED (r=0.621, p<0.001). 67.9% (n = 724) of the patients who were brought to the emergency department by 112 emergency ambulance were discharged after the first evaluation.  CONCLUSION: The majority of the patients who brought by the 112 emergency ambulance were discharged. This suggests that 112 emergency ambulances are unnecessarily used. This problem can be solved by making the society aware of this issue. If it is considered that the most common diagnosis is trauma in patients who brought by 112 emergency ambulances, planning to increase the knowledge and experience of 112 emergency ambulance crew on prehospital trauma can be a good idea. While staffing the emergency services, appropriate planning can be made by considering the hours when 112 emergency ambulances are most frequently applied. The bed capacities of the departments where the most frequent service and intensive care hospitalizations are made should be observed.

___

  • “Acil Sağlık Hizmetleri Yönetmeliği.” Resmi Gazete Tarihi: 11.05.2000 Resmi Gazete Sayısı: 24046.
  • Sağlık İstatistikleri Yıllığı 2015. Sağlık Bakanlığı, Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü, 2015.
  • Aksakoğlu Gazanfer, Sağlıkta Araştırma ve Çözümleme, İkinci yaz. İzmir: D.E.Ü. Rektörlük Basımevi, Alsancak, İZMİR, 2006.
  • Kapci, M., Turkdogan, K., Yiğit, M., Akpinar, O., Duman, A., Celik, M., ... & Durmuş, H. (2014). Demographic Data Of 112 Cases Transported To The Emergency Medicine Clinic. Journal Of Experimental And Clinical Medicine, Vol. 31, No. 2, Pp. 87–90, 2014.
  • Yüksel B., “Ege Üni̇versi̇tesi̇ Tıp Fakültesi̇ Aci̇l Servi̇si̇ne 112 Ambulansı ile Yapılan Başvuruların Retrospektif Değerlendi̇ri̇lmesi̇”, Ege Üniversitesi, İzmir 2013.
  • Ayten S, “Denizli İlinde 112 Komuta Merkezine Yapılan Aramalar Ve Acil Ambulans Hizmetlerinin Kullanımının Değerlendirilmesi”,Pamukkale Üniversitesi, Denizli 2015.
  • Balaban B., “Bolu İli̇nde 112 Komuta Kontrol Merkezi̇ Aracılığı ile Yapılan İl İçi̇ ve İl Dışı Hasta Sevkleri̇ni̇n İncelenmesi̇”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu 2013.
  • Kılıçaslan, İ., Bozan, H., Oktay, C., & Göksu, E. (2005). "Türkiye’de acil servise başvuran hastaların demografik özellikleri.",Türkiye Acil Tıp Dergisi, 5(1), 5-13.
  • Çınar O. Cömert B., "Acil serviste geriatrik hastanın değerlendirilmesi.", Geriatrik Geropsikiatrik Aciller 1. Basım Son Kitap, 2009: 11-21.
  • Mert E., "Geriatrik hastaların acil servis kullanımı.", Turkish Journal of Geriatrics. 2006;9(2):70-74.
  • Dede F., "Hacettepe Üniversitesi Erişkin Acil Polikliniğine Ocak 2005-Aralık 2005 Tarihleri Arasında Başvuran 65 Yaş ve Üzerindeki Hastaların Epidemiyolojik İncelenmesi", Hacettepe Üniversitesi, Ankara, 2006.
  • Mutlu B, “Acil Servise Başvuran Altmış Beş Yaş Üzeri Hastaların Demografik Özellikleri,”, Fırat Üniversitesi, Elazığ, 2012.
  • Önge, T., Satar, S., Kozacı, N., Açıkalın, A., Köseoğlu, Z., Gülen, M., & Karakurt, Ü. 12(3).T. Onge et al., “Analysis of Patients Admitted to the Emergency Medicine Department by the 112 Emergency Service,” Journal of Academic Emergency Medicine/Akademik Acil Tip Olgu Sunumlari Dergisi, vol. 12, no. 3, pp. 150–154, 2013.
  • Silibolatlaz, A, “112 Ambulansı İle Acil Servise Taşınan Hastaların Aciliyet Durumlarının Değerlendirmesi,” Çukurova Üniversitesi, Adana 2017.
  • Soysal S, Karcıoğlu Ö, Topaçoğlu H. , "Acil Tıp Sistemleri.", Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Dergisi 2003; 34(1), 51-57.
  • Armağan E, Akköse Ş, Çebişci H, ve ark. Hastaneler arası sevklerde kurallara uyuluyor mu? Ulus Travma Derg. 2001;7:13-16.
  • T.C. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü., Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Çalışma Yıllığı 2006, 1.baskı. Ankara: Kuban Matbaacılık Yayıncılık, 2007, 2006.
  • Oktay, İ., & Kayışoğlu, N., "Tekirdağ ili 112 acil sağlık hizmetlerinin değerlendirilmesi.", Sted Dergisi, 14, pp. 35–37, 2005.
  • T ükel, R. "Panik bozukluğu." Klinik Psikiyatri Dergisi, 5, 5-15,2002
  • Doğan, İ., "Gastroözofageal reflü hastalığı: Epidemiyoloji ve klinik.", Güncel Gastroenteroloji, 77-80,2009
  • Çevik A, "Solunum Sisteminin Acil Sorunları", Türk Toraks Derneği erişim linki: http://file.toraks.org.tr/TORAKSFD23NJKL4NJ4H3BG3JH/mesleki-kurslar-2-ppt-pdf/Alper_Cevik.pdf, erişim tarihi:17.07.2017
  • Morgan WC, Hodge HL., "Diagnostic evaluation of dyspnea." ,American Family Physician., 1998;15:711- 716
  • Kurtoğlu G, Karayalı O, Temrel T. A., "112 İle Acil Servise Getirilen Vakaların Değerlendirilmesi.", Turkish Medical Journal, 2012:6(3).
  • Çelikten O.S. "Bir Üçüncü Basamak Hastane Acil Servisine Başvuran Hastaların Demografik Özellikleri ve Acil Servis Klinik Hizmetlerinin Değerlendirilmesi" Konya 2016
SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-7416
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2015
  • Yayıncı: Süleyman Demirel Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

BİR ÜNİVERSİTE HASTANESİ ACİL SERVİSİNE 112 İLE BAŞVURAN HASTALARIN ANALİZİ

Ahmet Tunç DENİZ, Ali DUMAN, Pınar ÖZDEMİR DENİZ, Kenan Ahmet TÜRKDOĞAN, Ayhan AKÖZ

Üçüncü Kranial Sinir Paralizisi ile Gelen Leptomeningeal Metastaz Olgusu

Fatma ŞİMŞEK, Filiz AKTAŞ, Alper EREN, Gökhan AYDOĞAN

ELEKTİF TOTAL ABDOMİNAL HİSTEREKTOMİ VE BİLATERAL OOFEREKTOMİ YAPILAN HASTALARDA İNTRAOPERATİF FARKLI DOZLARDA UYGULANAN LİDOKAİN İNFÜZYONUN POSTOPERATİF AĞRI KONTROLÜNE VE ANALJEZİ TÜKETİMİNE ETKİLERİNİN GÖZLENMESİ

Dudu GÜL, Filiz ALKAYA SOLMAZ, Pakize KIRDEMİR

Meme Kanserinde Moleküler Alt Tiplerin Klinikopatolojik Özelliklerle İlişkisi

Kemal Kürşat BOZKURT, Özlem DURAK, İbrahim Metin ÇİRİŞ, Nilgün KAPUCUOĞLU, Tuba DEVRİM

MEME KANSERİ BİYOPSİ ve REZEKSİYON MATERYALLERİNDE HORMON RESEPTÖRLERİ (ER/PgR) ve HER2 DEĞERLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Tuba DEVRİM, Merva AYDEMİR

EFFECTS OF THE DIFFERENT ANESTHETIC METHODS ON POSTOPERATIVE HOSPITALIZATION AND USE OF ANALGESIA IN VARICOCELE SURGERY

Ömer Faruk BORAN, Mehmet KANDİLCİK, Bekir TÜRKAY, Bülent KATI, Mehmet Kutlu DEMİRKOL, Osman BARUT, Yavuz ORAK, Feyza ÇALIŞIR

BİR TIP FAKÜLTESİ 4-5-6. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN HASTA-HEKİM İLİŞKİSİNDE HASTA MERKEZLİLİĞE YÖNELİK TUTUMLARI VE İLİŞKİLİ FAKTÖRLER

Özgür ÖNAL, İbrahim TAMAM, Hande NUR EROĞLU

ADENOİDEKTOMİ YAPILAN HASTALARDA PLATELET-LENFOSİT ORANI

Mehmet Emre SİVRİCE, Hasan YASAN, Mustafa TÜZ, Erdoğan OKUR, Deniz DİLEK, Vural AKIN