Datça'ya 5 km. mesafede bulunan Hızırşah Köyü sınırlarında kalan, Knidos yolu üzerindeki Yarıkdağ Mevkii'nde, bir dağ yamacının içe doğru kavisli 4.20 m genişliğindeki yüzeyinde tek bir sahneden oluşmuş Bizans dönemine ait duvar resmi kalıntısı bulunmaktadır. Siyah renkli bir dış bordürle çerçevelenmiş olan duvar resminde, kompozisyonun üst kısmı neredeyse sağlam olarak günümüze gelmişken alt kısmı tamamen kazınmış olduğundan tanımsızdır. Beş figürden oluşan sahnenin merkezine, taht üzerinde kucağının sol tarafına çocuk İsa'yı oturtmuş olan Meryem tasviri yerleştirilmiştir. Halesinin iki yanında H0GO TOKOE yazıtı yer almaktadır. Meryem'in sağında ve solunda baş melekler Gabriel ve Mikhael onlarında yanında azizlerden Demetrios ve Polyeuktos ayakta ve cepheden olarak tasvir edilmişlerdir. Meryem tasvirinin üst kısmında, yarım ay şeklindeki aureole içinde Meryem'in halesine doğru uzanmış bir el görülmektedir. Meleklerin ve azizlerin adları halelerinin kenarlarında yer alan yazıtlardan okunmaktadır. Bu mekânda Theotokos Meryem tasvirine yer verilmiştir. Efes Konsil'inden sonra Theotokos niteliği kazanmış taht üzerinde oturan Meryem ve kucağında çocuk İsa ikilisine aziz, melek ve bağışçılarında eklendiği kalabalık kompozisyon-lu tasvirler yaygınlaşmaya başlamıştır. Datça'daki tasvir de bu kalabalık figürlü düzenlemelerdendir. VI. yy'dan itibaren Meryem'e ilişkin yortuların kilisenin resmi litürjisine girmeye başlaması ile birlikte, Meryem tasvirlerine bir takım sıfatlar da eklenmiştir. Bunlardan ilki koruyuculuk, diğeri aracılıktır. Datça'da melek ve azizlerle çevrelenmiş taht üzerinde oturan Theotokos Meryem ve çocuk İsa tasvirinde, kompozisyonun alt kısmı tamamen tahrip olduğundan bugünkü verilerle kesin bir şey söylemek çok güç olsa da, Meryem'in aracı rolünde olduğuna işaret eden bir takım veriler bulunmaktadır. Bunlardan en önemlisi, başmelek Mikhael'in Meryem ve çocuk İsa'ya doğru uzattığı, bugün büyük bir kısmı tahrip olmuş durumdaki yazıtın üzerinde kalan 'Biz (Başmeleklerin)... ricalarını kabul et....' ifadesidir. Bu tasviri, dönemsel özellikler bakımından XI. yüzyılın ortalarına tarihlendirmek mümkündür.

Traces of Byzantine period wall painting belonging to a single scene are attested on the concave-curving hillside of 4.20 m. width at Yarıkdağ Mevkii on the road to Knidos within the borders of Hızırşah village located 5 km. away from Datça. This painting is framed with a black border and has survived almost intact in the upper half while it is entirely chiseled off in the lower half, and thus indefinable. The scene comprises five figures the middle one of which is the enthroned Virgin with child Christ sitting on the left side of her lap. Her halo is flanked with the inscription H 0GO TOKOE. She is flanked with the archangels Michael and Gabriel and then saints Demetrios and Polyeuktos, all depicted standing and facing. Above the figure of the Virgin is a half-moon shaped aureole with a hand stretching toward the figure of the Virgin. The names of the angels and the saints are given in writing next to their haloes. This depiction of Virgin Theotokos is the type of Hodegetria. Enthroned Virgin with child Christ in her lap assumed the title of Theotokos at the Council of Ephesus and thereafter, depictions of her flanked with saints, angels and donors started to increase. The Hodegetria depiction at Datça is one example of such crowded compositions. With the introduction of feasts related with the Virgin as of the sixth century, depictions of the Virgin were given some epithets - the first epithet is protector and the second one is mediator. The Virgin Theotokos composition, at Datça, in the role of the Hodegetria flanked with the angels and saints contains some evidence regarding the mediator role of the Virgin although it is difficult to speak sharply as the lower half of the scene is entirely damaged. The most important evidence at hand is the partially legible inscription above the archangel Michael who stretches his hand toward the Virgin and the child Christ: "Accept the requests of us... (archangels)..." This depiction can be dated to the middle of the eleventh century according to its technique and stylistic features.