Türkçe Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerine İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi

Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerini belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Bölümünde okuyan 195 öğrenci oluşturmuştur. Veriler, “İletişim Becerileri Envanteri” ile elde edilmiştir. Verilerin analizinde, t-testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin olumlu olduğu belirlenmiştir. İletişim becerileri ile annenin ve babanın eğitim durumu değişkenleri arasında anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Cinsiyet ve sınıf değişkenleri açısından da anlamlı bir farklılık elde edilmiştir.

Identıfyıng Turkısh Pre-Servıce Teachers' Vıews Related To Communıcatıon Skılls

The aim of this study is to determine Turkish pre-service teachers’ views related to communication skills. The working group of this study consists of Çanakkale Onsekiz Mart University Department of Turkish Education’s 195 students. “Communication Skills Inventory” was used in this search. To analyze the data, “t-test and one sided variance analysis” were employed. The results of this study indicate that wievs of the Turkish pre-service teachers’ towards communication skills were positive. It was found that there was no difference with parents’ education. It was seen that there was a significant difference between groups in terms of gender and grade level.

PDF

___

Özen, Y. (2001). İlköğretimde İletişim (Sınıfta Yönetim). Ankara: Nobel Yayınları.
Yüksel, A. H. (2006). İletişim Kavram Tanımı. İçinde U. Demiray (ed.), Genel İletişim (1- 34). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Zıllıoğlu, M. (2008). İletişim Kavramı ve Tanımı. İçinde N. A. Yüksel (ed.), İletişim Bilgisi (1-20). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Ergin, A. ve Birol, C. (2005). Eğitimde İletişim. Ankara: Anı Yayıncılık.
Yılmaz, İ. ve Çimen, Z. (2008). Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının İletişim Beceri Düzeyleri. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10 (3): 3-14.
Pehlivan, K. (2005). Öğretmen Adaylarının İletişim Becerisi Algıları Üzerine Bir Çalışma. İlköğretim Online, 4 (2), 17-23, [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr adresinden 20.07.2010 tarihinde indirilmiştir.
Günay, K. (2003). Sınıf Yönetiminde Öğretmenlerin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksel Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Dilekmen, M., Başcı, Z. ve Bektaş, F. (2008). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12 (2): 223-231.
Çiftçi, S. ve Taşkaya, S. M. (2010). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öz Yeterlik ve İletişim Becerileri Arasındaki İlişki. 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu 20-22 Mayıs 2010. Fırat Üniversitesi Bildiriler Kitabı, Elazığ, 509-512.
Özerbaş, M. A., Bulut, M. ve Usta, E. (2007). Öğretmen Adaylarının Algıladıkları İletişim Becerisi Düzeylerinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 8 (1): 123-135.
Kılcıgil, E., Bilir, P., Özdinç, Ö., Eroğlu, K. ve Eroğlu, B. (2009). İki Farklı Üniversitenin Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7 (1): 19-28.
Bulut, B.N. (2004). İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin İletişim Becerilerine İlişkin Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4): 443-452.
Ecevit, F. (2006). Kitle İletişimi, İletişim ve Toplum. İçinde U. Demiray (ed.), Genel İletişim (91-118). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
König, G. Ç. (1992). Dil ve Cins: Kadın ve Erkeklerin Dil Kullanımı. Dilbilim Araştırmaları Dergisi, 25-36.
Osam, N. (1999). Cinsiyet Değişkeni Sözcüksel Bağlamda Anadile Duyarlık Olarak Nasıl Yansır? XIII. Dilbilim Kurultayı. Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul, 169-178.
Yılmaz, M., Üstün, A. ve Odacı, H. (2009). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının İletişim Becerileri Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Giresun Üniversitesi Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 1 (1): 8-19.
Demirar, E. (2006). Aile-içi İletişim. İçinde U. Demiray (ed.), Genel İletişim (219-246). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Ersanlı, K. ve Balcı, S. (1998). İletişim Becerileri Envanterin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk PDR (Psikolojik Danışma ve Rehberlik) Dergisi, 10: 7-12.