Yabancı Dil Öğretiminde Dijital Hikâye Kullanımına İlişkin Öğretmen Adaylarının Görüşleri
Günümüzde teknolojide yaşanan hızlı gelişmelerin sınıf içi etkinliklere yansımaları yöntem, teknik ve öğretim materyallerinin çeşitlenmesi olarak görülmektedir. Bu noktada ortaya çıkan öğretim materyallerinden biri de dijital hikayelerdir. Dijital hikayeler genel olarak hikaye anlatma sanatının, ses, görsel ve video gibi çeşitli çoklu ortam araçları ile birleştirilmesi ile ortaya çıkan anlatımlar olarak tanımlanmaktadır. Dijital hikayeler, öğretmen ve öğrencilere basit çoklu ortam araçlarını kullanarak, ses, resim, video gibi ögelerin bir araya getirilmesi ile kendi hikayelerini anlatma olanağı vermektedir. Dijital hikayelerin eğitim amaçlı kullanıldığı çalışmalar incelendiğinde, okul öncesi dönemden üniversiteye kadar eğitim öğretim sürecinin her kademesine kullanıldığı görülmektedir. Yabancı dil eğitimi de dijital hikayelerin etkin olarak kullanılabileceği bir alan olarak ortaya çıkmaktadır. Dijital hikayelerin yabancı dil eğitiminde kullanılabilmesi için öğretmenlerin bu alanda bilgi ve beceriye sahip olmaları gerekmektedir. Bu gereksinim doğrultusunda Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Eğitim Fakültesi, İngiliz Dili Eğitimi Ana Bilim Dalı birinci sınıfında öğrenim görmekte olan ve Bilgisayar-II dersine kayıtlı olan öğrencilere dijital hikaye hazırlama, kullanma ve değerlendirme konularında uygulamalı eğitim verilmiştir. Bu çalışmanın amacı, İngiliz Dili Eğitimi Anabilim Dalında öğrenim görmekte olan öğretmen adaylarının dijital hikaye hazırlama sürecine ve dijital hikayelere yönelik görüşlerinin belirlenmesidir.
Anahtar Kelimeler:
Dijital hikaye, yabancı dil öğretimi, teknoloji entegrasyonu
___
- Ajzen, I. (1991). The Theory of Planned Behavior. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50, 179-211.
- Baki, Y. (2015). The Effect of Digital Stories on the Sixth Grade Students’ Writing Process. Yayımlanmamış Doktora tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
- Benmayor R: Digital storytelling as a signature pedagogy for the new humanities. Arts Humanit High Educ 2008,7(2):188–204. 10.1177/1474022208088648
- Bjørgen, A. M. (2010). Boundary crossing and learning identities–digital storytelling in primary schools. International journal of media, technology and lifelong learning. Vol. 6 – Issue 2 –
- Davis, F. D. ve Venkatesh, V. (1996). A critical assessment of potential measurement biases in the technology acceptance model: Three experiments. International journal of human-computer studies, 45(1), 19– 45. doi:10.1006/ijhc.1996.0040.
- Demirer, V. (2013). İlköğretimde e-öyküleme kullanımı ve etkiler (Unpublished Doctoral Dissertation). Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Konya.
- Dogan, B. (2010). Educational use of digital storytelling: Research results of an online digital storytelling contest. Society for Information Technology & Teacher Education International Conference, 2010(1), 1061-1066.
- Doğan, B., & Robin, B. (2008). Implementation of digital storytelling in the classroom by teachers trained in a digital storytelling workshop. Society for Information Technology & Teacher Education International Conference, 2008(1), 902-907.
- Doğan, B. (2012). Educational uses of digital storytelling in k-12: Research results of digital storytelling contest (DISTCO) 2012. Society for Information Technology & Teacher Education International Conference, 2012(1), 1353-1362.
- Erice, D., & Ertaş, A. (2011). The impact of e-portfolio on foreign language writing skills. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 44(2), 73-94. Erişti Bedir, S. D. (2016). Katılımcı tasarım temelli dijital öyküleme sürecinde ilköğretim öğrencilerinin yaratıcılık göstergeleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(4), 462-492.
- Başlangıç: 2020
- Yayıncı: Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi