Bu çalışmada Elazığ ve çevresinde hayvan hastalıklarının halk arasındaki tanı ve tedavi yöntemleri üzerinde durulmuştur.Araştırmanın ana materyalini Elazığ ve çevresinde hayvancılıkla uğraşan kişiler arasından, temsil yeteneğine göre seçilmiş olan deneklerle yapılan anketler oluşturmuştur.Anket uygulamaları sonucunda elde edilen bulgular, en eski çağlardan beri yaşayan halk hekimliği uygulamalarının, Elazığ ve çevresinde halen sürdürüldüğünü göstermektedir. Halk hekimliği çerçevesinde ele alınan hastalıkların adlandırılmasında şiveden kaynaklanan farklar olmasına rağmen, uygulamaların bilinen en eski biçimlerle büyük ölçüde paralellik gösterdiği saptanmıştır. Bütün bunların yanında, bölgede veteriner fakültesinin açılması (1970) ve veteriner hekim sayısındaki artış, halk hekimliği uygulamalarına başvuranların sayısında azalmaya; veteriner hekimlere başvuranların sayısında artmaya neden olmuştur. Her şeye rağmen sosyo-kültürel yaşayışları, ulaşım olanakları ve ekonomik şartları gibi çeşitli nedenlerden dolayı veteriner hekimlerle her zaman irtibat kuramayan ya da alışkanlıklarını, eski bilgi ve görgülerini terk etmeyen toplulukların varlığı devam etmektedir.Sonuç olarak, sözü edilen bu topluluklar, bilimsel yöntemler konusunda bilinçlendirilnnediği ve bilimsel veteriner hekimliği hizmetleri eşit ve dengeli olarak dağıtılmadığı sürece halk hekimliği uygulamalarının uzun yıllar yaşayacağı ileri sürülebilir.