İnsanın eylemleri benimsemiş olduğu din, dil, kültür ve geleneksel pratikler çerçevesinde şekillenir. Özellikle insanın değer yargılarının şekillenmesinde, varlığı algılayışında bu unsurların belirgin ve yönlendirici etkisi vardır.  Bu sebeple insanla ilgili her yaklaşım ve değerlendirme bu unsurlar göz önünde bulundurularak yapılmalıdır. İnsan çevre ile ilgili değerlendirmelerinde onun fizik, metafizik ve ahlaki boyutlarının ele alınması esnasında da bütünüyle bu birikimi doğrultusunda hareket eder. Bu makale büyük ölçüde insanın çevre konusundaki tutumunu felsefi ve ahlaki yönden inceleme konusu yapma amacı taşımaktadır. Ahlakın kendinden mülhem bir tutum olmadığı gerekçesiyle onu meydan getiren bir kültürden diğerine farklılık göstermesine neden olan hususlar yeri geldikçe ele alınacak ve eleştirel bir tutumla analiz edilmeye çalışılacaktır.  

Human actions are shaped by religion, language, culture and traditional practices which were adopted by him/her. Especially, these factors  are evident and directive od the perception of the existence and in shaping of the values. Therefore, all kinds of  evaluation  and  approaches related with the human, should be made taking into account these elements. A human being acts completely in this direction with his/her accumulation of these values during the undertaking of physical, metaphysical and moral dimensions related with the environment. This article carries the aim of raising the human's approach to the environment by its philosophic and moral dimensions to a large extend. Because of the reason of that the moral values are not inspired by itself, the subjects which cause to  differentiate from one culture to another  are going to be argued out   in need,  and  tried to analyze with  critically.