Orhan BAYLAN, Mustafa ÖZYURT, Bayhan BEKTÖRE, Barış YALÇIN, Burak Mehmet SELEK, Tuğba Kula ATİK

Investigating the Presence of Mycoplasma Hominis-Ureaplasma Urealyticum and in Vitro Antimicrobial Susceptibilities in Patients With Sterile Pyuria

Amaç: Bu çalışmada, dizüri şikayeti ile hastanemiz üroloji, kadın hastalıkları ve doğum ve dahiliye polikliniklerine başvuran ve ilk idrar kültürlerinde üreme saptanmayan steril piyürili hastalardan istenen orta akım idrarında, Mycoplasma hominis ve Ureaplasma urealyticum varlığının ve antibiyotik duyarlılıklarının araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Mycoplasma hominis ve Ureaplasma urealyticum bakterilerini izole etmek ve antibiyotik duyarlılığını belirlemek amacıyla biyokimyasal temelli test kiti olan Mycoplasma System Plus (Liofilchem Diagnostics, İtalya) kullanıldı. Bulgular: Laboratuvara gelen 139u (%61) kadın ve 89u (%39) erkek toplam 228 steril piyürili hasta örneği değerlendirmeye alındı. Hastalar yaşlarına göre gruplara ayrıldı, 79unun (%34.6) 15-35 yaş grubunda, 60ının (%26.3) 36-55 yaş grubunda, 89unun (%39) 56 yaş ve üzerinde olduğu tespit edildi. Üremelerin mevsimlere göre dağılımında; Mycoplasma hominis izolasyon oranı kış aylarında %13.8 (n:22), ilkbahar aylarında %8.8 (n:5) iken Ureaplasma urealyticum izolasyon oranı kış aylarında %17 (n:27), ilkbahar aylarında %17.5 (n:10) olarak bulundu. Yaz aylarında her iki etken de izole edilemedi. İzole edilen bakterilerden Mycoplasma hominise etkinliği en düşük olan antimikrobiyal ajan ofloksasin olarak tespit edilirken; Ureaplasma urealyticum için ise klaritromisinin etkinliği test edilen antimikrobiyaller içinde göreceli olarak düşük bulundu. Sonuç: Çalışmamızda steril piyürisi olan ve rutin kültürlerde üremesi saptanmayan hastalarda etken olarak ürogenital mikoplazma- üreaplazma türlerinin akla getirilmesi gerektiği ve izolasyon, identifikasyon ve duyarlılık testlerine yönelik hemen hemen tüm laboratuvar seviyesinde biyokimyasal tanı kitleri kullanılabileceğini düşünüyoruz.

Steril Piyürili Hastalarda Mycoplasma Hominis-Ureaplasma Urealyticum Varlığının ve Antibiyotiklere in Vitro Etkinliğinin Araştırılması

Aim: In this study, we aim to investigate the presence of Mycoplasma hominis and Ureaplasma urealyticum antimicrobial susceptibilities at mid-stream urine samples from outpatients who were admitted to Urology, Obstetrics and Gynecology, and Internal Medicine outpatient clinics with dysuria complaints with sterile pyuria negative in first culture results. Material and Method: To test M. Mycoplasma hominis and Ureaplasma urealyticum isolation and antibiotic susceptibility we have used Mycoplasma System Plus (Liofilchem Diagnostics, Italy) kit, which is based on biochemical reaction interpretation. Results: A total of 228 urine samples, from 139 (61%) women and 89 (39%) men with sterile pyuria, were evaluated in the laboratory. Patients were classified according to their ages, 79 (34.6%) of the patients were in 15-35 age group, 60 (26.3%) of the patients were in 36- 55 age group, and 89 (39%) were above 56. Seasonal distribution of isolates were also assessed. While Mycoplasma hominis isolation rate in winter months was 13.8% (n:22), in spring it was %8.8 (n:5); Ureaplasma urealyticum isolation rate in winter was 17% (n:27) and %17.5 (n:10) in spring. No isolates could be found in the samples from the summer. The least susceptible antimicrobial to Mycoplasma hominis was ofloxacin while clarithromycin was found relatively less effective on Ureaplasma urealyticum among the tested antimicrobials. Conclusion: In our study, we have considered the urogenital Mycoplasma and Ureaplasma species as pathogens in cases with steril pyuria through implementing a biochemical diagnostic kit in all the laboratories for the isolation, identification, and antimicrobial susceptibility tests.

PDF

___

Ureaplasma. In: Mahon CR, Lehman DC, Manuselis G, eds. Textbook of Diagnostic Microbiology. 3rd edition. St. Louis, Missouri: Saunders; 2007. p.653-82.
2. Baum SG. Mycoplasma diseases. In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R, eds. Principles and Practice of Infectious Diseases. 6th edition. New York: Churchill Livingstone; 2005. p.2269.
3. Waites KB, Katz B, Schelonka R. Mycoplasmas and ureaplasmas as neonatal pathogens. Clin Microbiol Rev 2005;18:757-89.
4. Yüce A, Yapar N. Mycoplasma türleri. Topçu-Willke A, Söyletir G, Doğanay M, editör. Enfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyolojisi. 3. Baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitapevi; 2008. p.2003-11.
5. Turan H, Özçimen E, Arslan H. Vajinitli kadınlarda Mycoplasma hominis ve Ureaplasma urealyticum sıklığı ve antimikrobiyal duyarlılığı. Ankem Derg 2011;25:17-21.
6. Gerçeker D. Mycoplasma ve Ureaplasma. Ustaçelebi S, editör. Temel ve Klinik Mikrobiyoloji. 1. Baskı. Ankara: Güneş Kitabevi; 1999.p.595-604.
7. Winn W, Allen S, Janda W. Mycoplasmas and Ureaplasmas. In; Washington W, Allen S, Janda W, Koneman E, Procop G, Schreckenberger P et al, eds. Konemans Color Atlas and Textbook of Diagnostic Microbiology. 6th edition. Baltimore: Lippincott Williams & Wilkins; 2006. p.1022-63.
8. York MK, Urine culture (Aerobic Bacteriology). In: Isenberg HD, Garcia LS, eds. Clinical Microbiology Procedures Received/Başvuru:Correspondence/İletişim 29.01.2014,Mehmet Burak SELEK GATA Haydarpaşa Training Hospital, Department of Medical Microbiology, ISTANBUL, TURKEY E-mail: mbselek@gata.edu.tr Handbook. 2nd edition. Washington DC: ASM Press; 2007. p.3.12.9
9. Dieter RS, Sterile pyuria: A differential diagnosis. Comprehensive Therapy 2000;26:150-2.
10. Ardıç N, Özyurt M, Erdemoğlu A, Kurukuyu T. Üriner sistem enfeksiyonlarında Mycoplasma hominis ve Ureaplasma urealyticum araştırılması ve antibiyotik duyarlılıklarının belirlenmesi. İnfeksiyon Derg 2004;18:31-3.
11. Karabay O, Topcuoglu A, Kocoglu E, Gurel S, Gurel H, Ince NK. Prevalence and antibiotic susceptibility of genital Mycoplasma hominis and Ureaplasma urealyticum in a university hospital in Turkey. Clin Exp Obstet Gynecol 2006;33:36-8.
12. Ekşi F, Bayram A, Zer Y, Balcı İ, Bayrak S, Aydınok Z. Servisitli kadınların endoservikal sürüntü örneklerinde Mycoplasma hominis ve Ureaplasma urealyticum araştırılması. Fırat Tıp Derg 2006;11:193-6.
13. Afacan G, Yumuk Z, Yılmaz N, Balıkçı E, Mercan F. Steril pyürili hastalarda Mycoplasma hominis ve Ureaplasma urealyticum prevalansı ve antibiyotik duyarlılığı. Ankem Derg 2007;21:232-6.
14. Sarsar K, Aydın D. Steril piyürili kadınlarda Ureaplasma urealyticum ve Mycoplasma hominis varlığının araştırılması. Ankem Derg 2010;24:82-5.
15. Tsunoe H, Tanaka M, Nakayama H, Sano M, Nakamura G, Shin T, et al. High prevalence of Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae and Mycoplasma genitalium in female commercial sex workers in Japan. Int J STD AIDS 2000;11:790-4.
16. Kenny GE, Cartwright FD. Susceptibilities of Mycoplasma hominis, M.pneumoniae, and Ureaplasma urealyticum to GAR-936, dalfopristin, dirithromycin, evernimicin, gatifloxacin, linezolid, moxifloxacin, quinupristin- dalfopristin, and telithromycin compared to their susceptibilities to reference macrolides, tetracyclines, and quinolones. Antimicrob Agents Chemother 2001;45:2604-8.
17. Marekovic I, Matea S, kerk V, Begovac J, Tambic- Andraevic A, kerk V. Ureaplasma urealyticum and Mycoplasma hominis susceptibility to antimicrobial agents. J Chemother 2007;19:465-6.