Fıkralar, Türk Halk Edebiyatında ilk dönemlerden beri sözlü gelenekte yaşayan nükteli küçük hikayelerdir. Anadolu'da bazı yöreler veya bölgelerle(Karadeniz, Karatepe, Andaval…)ilgili yöre veya bölge insanının karakteristik özelliğini gösteren güldürücü fıkralar oldukça yaygındır. Ermence fıkraları da bu gruba giren fıkralardandır. Araştırmaya konu olarak seçtiğimiz Ermence fıkraları, işledikleri konular açısından (saflık, kurnazlık, hilebazlık, zekilik; dil kullanımı, toplum hayatı ), dil, anlatım; kişi, yer ve zaman açısından değerlendirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Altınözü, Ermence, fıkra, mahalli fıkralar, mahalli mizah, saflık, kurnazlık Abstract Anecdotes, in the Turkish Folk Literature have been small stories with jokes since the early rich oral tradition. Funny anecdotes which are about some locations and regions in Anatolia (Black Sea, Karatepe, Andaval…) or which reflect the characteristics of the residents at the region are quite widespread. Anecdotes of the Ermence are in this group as well. Anecdotes of the Ermence, we have chosen for this research have been evaluated in respect of the subjects they use (purity, craftiness, jugglery, cleverness, use of language, social life) and in terms of language, expression, people, time and place. Key Words: Altınözü, Ermence, anecdote, local anectodes, local humour, purity, craftiness