MİZAH, TANRI’DAN BİR ARMAĞAN MI YOKSA ŞEYTANIN GETİRDİĞİ BİR CEZA YÖNTEMİ Mİ?* SOSYAL NORMLARIN CEZALANDIRMA YAPTIRIMI BOYUTUNDA ‘SOSYAL CEZA OLARAK GÜLME’

Acımasızlıktan haz alma duygusuyla yaratılan insan, mizahı, olumlu bir pekiştireç aracımı yoksa olumsuz bir ceza yöntemi olarak mı kullanır? Bu sorunun cevabını endokronolojiksistem üzerinden analiz eden gelotoloji (gülme bilimi), özelde gülmenin, genelde mizahın,insan vücudundaki etkilerini araştıran fizyolojik ve psikolojik bir çalışma disiplinidir.Gündelik hayat içinde, yüzey yapıda, ciddiyetten uzak, eğlenceli, hoş ve önemsiz olarakalgılanan mizahın kökeni, insanlık kültür tarihinde, derin yapıda, bilinenin aksine, fizikselkusurlar, ruhsal bozukluklar, bayağılık, acımasızlık ve gaddarlık gibi olumsuz temellere dayanmaktadır.Bu makalede, negatif mizahın insan psikolojisi üzerindeki tartışılmaz iktidarı,1600’lı yıllarda Yeni Dünya olarak keşfedilen Amerika Birleşik Devletleri’ne yerleşengöçmenlerin mizah anlayışlarından hareketle, 1840’lı yıllarda Mormon kilisesi liderlerinetakılan lakaplardan Amerika’daki müzik, askerî, siyasî, edebî ve gösteri sanatları gibi farklıalanlardaki veriler üzerinde analiz edilecektir. Mizahın temel alanlarından olan etnik mizahın,‘farklı etnisitedekileri değersizleştirme ve kendi varlığını üstün gösterme’ algısı üzerinehazırlanan makalede, Yeni Dünya yerleşimcilerinin, etnik grupların kimliklerini belirlemedekarşıtlıkları asli kriter olarak görerek Üstünlük Kuramı üzerinden, kendinden olmayanıküçümseme, aşağılayarak değersizleştirme felsefesiyle negatif mizahın kullanıldığı tespitiüzerinde durulacaktır. Mizaha yüklenen farklı hatta birbirine zıt anlamlar, Amerikan kültüreldokusu içinde negatif ve pozitif mizah paradoksu çerçevesinde ‘sosyal ceza’ olarakgülme’, sosyal normların ‘teşhir edilmek, alay objesi olmak, eleştirilmek, suçlanmak, reddedilmek,dışlanmak, yargılanmak, aşağılanmak’ gibi cezalandırma yaptırımları boyutuyla elealınacaktır. Araştırmada, bilişsel algılama olan mizah ve mizahın fiziksel göstergesi gülmeeylemi, toplumsal yapının belirleyici unsuru şeklinde ‘sosyal cezaların zaman ve mekân sınırsızlığı’boyutuyla değerlendirilecektir. Amerikan tarihinden örnekleme yöntemiyle seçilenveriler, Üstünlük Kuramı perspektifinden hareketle mizah eylemini gerçekleştiren kişinin,benliğini rakiplerinden daha üstün görme ve benlik algısını tescilleme duygusundan kaynaklandığınıortaya koyacaktır. Makalenin sonunda, pozitif mizahın Tanrı’dan bir armağan,negatif mizahın ise, şeytanın getirdiği bir ceza yöntemi olduğu düşüncesine ulaşılacaktır.

___

  • BAUDELAIRE, Charles (1997). Gülmenin Özü, (Çev. İrfan YALÇIN), İstanbul: İris Yayıncılık.
  • BERGER, Arthur Asa (1999). An Anatomy of Humor, NJ USA: Transaction Publishers.
  • BERGSON, Henri (1996). Gülme, (Çev. Yaşar AVUNÇ), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • BLAIR, Walter-MCDAVID, Jr (1983). The Mirth of a Nation: America’s Great Dialect Humor, Minneapolis: U of Minnesota P.
  • BREMMER, Jan-ROODENBURG, Herman (1997). “Introduction: Humour and History”, A Cultural History of Humour, (Ed. Jan BREMMER-Herman ROODENBURG), USA: Polity Press.
  • CAMERON, Keith (1993). Humour and History, United Kingdom: Intellect Books.
  • DUDDEN, Arthur Power (1987). American Humor, New York: Oxford University Press.
  • FREUD, Sigmund (1993). Espriler ve Bilinçdışı ile İlişkileri (Çev. Dr. Emre KAPKIN), İstanbul: Payel Yayınevi.
  • GOLDSTEIN, H. Jeffrey, McGHEE, Paul E. (1972). The Psychology of Humor, New York and London: Academic Press.
  • GÜLER, Çağatay-GÜLER, Bilge Ufuk (2010). Mizah, Gülme ve Gülme Bilimi, Ankara: Yazıt Yayıncılık. KEITH-SPIEGEL, Patricia (1972). “Early Conceptions of Humor: Varieties and Issues”, The Psychology of Humor, (Ed. H. Jeffrey GOLDSTEIN-Paul E. McGHEE), New York and London: Academic Press, pp. 4-39.
  • KOÇ, Saliha (2009). İyileşme ve İyileştirmede Gülümsemenin Gücü/Hastane Palyaçoları, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • MCCREADDIE, May-WIGGINS, Sally (2008). The purpose and function of humour in health, health care and nursing, Journal of Advanced Nursing 61(6), 584-595.
  • MEIJER, Fik (2008). Gladyatörler-Tarihin En Ölümcül Sporu, İstanbul: Homer Kitabevi. ÖĞÜT EKER, Gülin (2014). İnsan Kültür Mizah, 2. Baskı, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • ÖZDEMİR, Nebi (2010). “Mizah, Eleştirel Düşünce ve Bilgelik”, Millî Folklor, Ankara: Yıl: 22, Sayı: 87. PETERSON, Gary R. (2004). Humor Scene Investigation: An Operator’s Manual fort he Laf-Graf Model 1300 Humor Analyzer, USA: Universe.
  • RASKIN, Victor (1985). Semantic Mechanisms of Humor, Netherland: D. Reidel Publishing Company, Texts and Studies in Linguistics and Philosophy.
  • SANDERS, Barry (2001). Kahkahanın Zaferi/Yıkıcı Tarih Olarak Gülme (Çev. Kemal ATAKAY), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • SENNETT, Richard. (2011). Ten ve Taş: Batı Uygarlığında Beden ve Şehir, İstanbul: Metis Yayınları.
  • SÖZEN, Edibe (1991). “Sosyal Kimlik Kavramı’nın Sosyolojik ve Sosyal Psikolojik Bir İncelemesi”, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Konferansları Dergisi, Cilt: 23, Sayı: 1, s. 93-108.
  • ŞAHİN, İlkay (2011). “İlahi, Ritüel ve Kadın: Boğazlıyan Örneği”, Millî Folklor, Ankara: Yıl: 23, Sayı: 90.
  • WEBSTER’S Third New International Dictionary (1993). (Ed. Philip Babcock GOVE), Germany: Könemann, Parzeller-Fulda Printing: 1102.
  • ZIV, Avner (1988). National Styles of Humor,New York: Green Wood Press.