ÇİN’İN EKONOMİK BÜYÜMESİNDE İVME KAYBI: İHRACAT-KAMU HARCAMALARI ETKİSİ, TODA-YAMAMOTO NEDENSELLİK TESTİ

Çin, uyguladığı başarılı reformlar ve dışa açılma politikası ile önemli bir ekonomik büyüme performansı yakalayarak, gelişmiş ekonomilerle arasını hızla kapatan bir ekonomi görünümüne sahipti. Ancak, 2010 yılından itibaren büyüme hızı yavaşlamaya başladı. Büyüme hızındaki bu ivme kaybının birçok nedeninin olmasıyla birlikte, Çin’in ihracat artış hızının ve Çin’deki kamu harcamalarının azalması başlıca nedenler arasında sayılabilir. Bu çalışmada, Çin’in ihracatı, kamu harcamaları ve ekonomik büyümesi arasındaki nedensellik ilişkisi, Toda-Yamamoto nedensellik testi ile araştırılmıştır. Çalışmada, 1960-2017 dönemini kapsayan yıllık veriler kullanılmıştır. Ampirik analizler sonucunda, Çin’in ekonomik büyümesi ile kamu harcamaları arasında çift yönlü, ihracatı ile ekonomik büyümesi arasında ise ihracatından ekonomik büyümesine doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisi saptanmıştır. Bu bulgular göre, Çin’in ekonomik büyümesi ile kamu harcamaları ilişkisi, hem Wagner’in hem de Keynes’in hipotezlerini desteklemekte, ekonomik büyümesi ile ihracatı ilişkisi ise ihracata dayalı büyüme hipotezini desteklemektedir. Çalışmada ayrıca varyans ayrıştırması analizi ile Çin’in ekonomik büyümesi üzerinde ihracatının etkisinin kamu harcamalarının etkisinden daha fazla olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

ACCELERATION LOSS IN THE CHINA’S ECONOMIC GROWTH: THE IMPACT OF EXPORT-GOVERNMENT EXPENDITURES, TODA-YAMAMOTO CAUSALITY TEST

China had a significant economic growth performance with its successful reforms and outward policy. However, the growth rate has started to slow down since 2010. Despite there are several reasons for this loss of momentum in growth, decline in China's export growth rate and government expenditure can be considered among the main reasons. In this study, the causality relationship between China's exports, government expenditures and economic growth was investigated with Toda-Yamamoto causality test. In the study, the annual data were used covering the period of 1960-2017. As a result of empirical analyzes, a two-way causality relationship was found between China's economic growth and government expenditures, a one-way causality relationship from exports to economic growth. Accordingly, the relationship between China's economic growth and government expenditures supports both Wagner and Keynes's hypotheses, while the relationship between economic growth and exports supports the export-led growth hypothesis. In the study, it is concluded that the effect of exports on China's economic growth is more than the effect of government expenditures by the analysis of variance decomposition.

PDF

___

Abizadeh, S. ve Yousefi, M. (1998). An empirical analysis of South Korea’s economic development and public expenditures growth. Journal of Socio Economics, 27(6), 687-700.
Afxentious, P.C. ve Serletis, A. (1991). Exports and GNP causality in the industrial countries: 1950-1985. Kyklos, 44 (2), 167-179.
Ağayev, S. (2011). İhracat ve ekonomik büyüme ilişkisi: 12 geçiş ekonomisi örneğinde panel eşbütünleşme ve panel nedensellik analizleri. Ege Akademik Bakış, 11(2), 241-254.
Akbulut, S. (2009). 1980 sonrası Türkiye’de ihracata dayalı büyümenin sektörler itibariyle ekonometrik analizi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aksoy, Ş. (1991). Kamu Maliyesi. İstanbul: Filiz Kitabevi.
Aktaş, C. (2009). Türkiye'nin ihracat, ithalat ve ekonomik büyüme arasındaki nedensellik analizi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 35 – 47.
Al-Faris, A. F. (2002). Public expenditure and economic growth in the Gulf Cooperation Council Countries. Applied Economics, 34(9), 1187-1193.
Alagöz, M. ve Işık, N. (2005). Kamu harcamaları ve büyüme arasındaki ilişki. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24, 63-75.
Alexiou, C. (2009). Government spending and economic growth: Econometric evidence from the South Eastern Europe (SEE). Journal of Economic and Social Research, 11(1), 1-16.
Altıntaş, H. ve Çetintaş, H. (2010). Türkiye’de ekonomik büyüme, beşeri sermaye ve ihracat arasındaki ilişkilerin ekonometrik analizi: 1970-2007. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36, 33-56.
Aran, B. (2018, Nisan 13). ABD, Çin, ticaret savaşları ve Türkiye. Erişim adresi https://www.tepav.org.tr/upload/files/15233482597.ABD__Cin__Ticaret_S avaslari_ve_Turkiye.pdf
Arısoy, İ. (2005a). Türkiye’de kamu harcamaları ve ekonomik büyüme ilişkisi (1950-2003), Türkiye Ekonomi Kurumu Tartışma Metni.
Arısoy, İ. (2005b). Wagner ve Keynes hipotezleri çerçevesinde Türkiye’de kamu harcamaları ve ekonomik büyüme ilişkisi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (2), 63-80.
Aytaç, A. (2017). Ekonomik büyüme-ihracat ilişkisi: 2001-2016. Social Sciences Research Journal, 6(4), 214-222.
Bağdıgen, M. ve Çetintaş, H. (2003). Causality between public expenditure and economic growth: The Turkish case. MPRA-Munich Personel RePEc Archive, Paper No. 8576.
Balassa, B. (1978). Exports and economic growth: Further evidence. Journal of Development Economics, 5(2), 181-89.
Bahmani O. M. ve Alse, M. J. (1993). Export growth and economic growth: An application of cointegration and error-correction modelling. The Journal of Developing Areas, 27, 535-542.
Bahmani O. M. ve Oyolola, M. (2007). Export Growth and Output Growth: An Application of Bounds Testing Approach. Journal of Economics and Finance, 1(31), 1-11.
Barro, R. J. (1991). Economics growth in a cross-section of countries. Quarterly Journal of Economics, May, 407-443.
Başar, S., Aksu, H., Temurlenk, M. S. ve Polat, Ö. (2009). Türkiye‘de kamu harcamaları ve büyüme ilişkisi: Sınır testi yaklaşımı. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 301-314.
Berberoğlu, M., Karakaya, A. ve Er, B. (2017). Çin’den yapılan ithalatın Türkiye’deki firmaların performansına etkisi: İSO 1000 araştırması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, Haziran, 82, 1-41.
Bose, N., Haque, M. E. ve Osborn, D. R. (2003). Public expenditure and economic growth: A disaggregated analysis for developing countries. The Manchester School, 75(5), 533-556.
Büyükakın, F., Bozkurt, H. ve Cengiz, V. (2015). Türkiye’de parasal aktarımın faiz kanalının Granger nedensellik ve Toda-Yamamota yöntemleri İle analizi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33, 101 118.
Chow, P. C. Y. (1987). Causality between export growth and industrial development: Empirical evidence from the NICs. Journal of Development Economics, 26(1), 55-63.
Christie, T. (2012). The effect of government spending on economic growth: Testing the non-linear hypothesis. Bulletin of Economic Research, 1-22.
Colombatto, E. (1990). An analysis of exports and growth. Kyklos, 43 (4), 579-97.
Cotsomitis, A. J., Harnhirun, S. ve Kwan C. C. A. (1996). Co-integration analysis and the long-run validity of Wagner's hypothesis: Evidence from the People's Republic of China. Journal of Economic Development,21(2),1-10.
Çalışkan, Ş. ve Karabacak, M. O. (2017). Türkiye ekonomisinde eğitim harcamaları ve ekonomik büyüme ilişkisi: Bootstrap Toda-Yamamoto nedensellik testi yaklaşımı. KOSBED, 33, 45 – 56.
Çavuşoğlu, A. T. (2005). Testing The Validity of Wagner’s Law in Turkey: The Bounds Testing Approach. AÜ Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 60(1), 73-87.
Darrat, A. (1987). Are exports engine of growth? Another look at the evidence. Applied Economics, 19, 277-83.
Deniz, Y. (2015). Çin’in ekonomik dönüşümü ve Üçüncü Dünya. Erişim adresi www.academia.edu/19629359/ÇİN_İN_EKONOMİK_DÖNÜŞÜMÜ_VE_ÜÇÜNCÜ_DÜNYA
Dickey, D. A. ve Fuller, W.A. (1981). Likelihood ratio statistics for autoregressive time series with a unit root. Econometrica, 49, 1057-1072.
Eğilmez, M. (2019, Mart 23). Küresel sistemde Çin korkusu. Erişim adresi http://www.mahfiegilmez.com/2019/01/kuresel-sistemde-cin-korkusu.html
Elliot, G., Rothenberg, T. J. ve Stock, J.H. (1996). Efficient tests for an autoregressive unit root. Econometrica, 64, 813-836.
Emery, R. F. (1967). The relation of exports and economic growth. Kyklos, 20(2), 470-86.
Ertuğrul, H. M. ve Soytaş, U. (2013). Sanayi üretim endeksinin durağanlık özellikleri. İktisat, İşletme ve Finans, 328(28), 51-66.
Esen, Ö. ve Bayrak M. (2015). Kamu harcamaları ve ekonomik büyüme ilişkisi: Geçiş sürecindeki Türk Cumhuriyetleri üzerine bir uygulama. Bilig, 73, 231-248.
Feder, G. (1982). On exports and economic growth. Journal of Development Economics, 12, 59–73.
Findlay, R. (1984). Growth and development in trade models, Handbook of International Economics, 1 (4), 185-236.
Fölster, S. ve Henrekson M. (2001). Growth effects of government expenditure and taxation in rich countries. European Economic Review, 45, 1501-1520.
Gazel, S. (2017). BİST sınai endeksi ile çeşitli metaller arasındaki ilişki: Toda Yamamoto nedensellik testi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(52), 287-299.
Genç, M. C., Değer, M. K. ve Berber, M. (2010). Beşeri sermaye, ihracat ve ekonomik büyüme: Türkiye ekonomisi üzerine nedensellik analizi. The Journal of Knowledge Economy & Knowledge Management, 5, 29-41.
Granger, C. W. J. (1969). Investigating causal relations by econometric models and cross spectral methods. Econometrica, 37, 424‐38.
Gregarious, A. ve Ghosh S. (2009). The impact of government expenditure on growth: Empirical evidence from a heterogeneous panel. Bulletin of Economic Research, 61 (1), 95-102.
Greenaway, D. ve Sapsford, D. (1994). Exports, growth, and liberalization: An evaluation. Journal of Policy Modelling, 16, 165-86.
Grossman, H. (1991). Trade, innovation and growth. American Economic Review, 80, 86-91.
Gujarati, D. N. (2003). Basic Econometrics. (4th Edition). McGraw‐Hill.
Guseh, J. S. (1997). Government size and economic growth in developing countries: A political-economy framework. Journal of Macroeconomics, 19 (1), 175-192.
Gül, E. ve Yavuz, H. (2011). Türkiye’de kamu harcamaları ile ekonomik büyüme arasındaki nedensellik ilişkisi: 1963-2008 dönemi. Maliye Dergisi, 160, 72-85.
Gümüş, M. (2017). BRIC ülkelerinde ihracat ve büyüme arasındaki ilişki: Panel veri analizi. International Academic Journal, 1(1), 64-75.
Heller, P. S. ve Porter, R.C. (1978). Exports and growth: An empirical re investigation. Journal of Development Economics, 5(2), 191-93.
Helpman, E. ve Krugman, P. (1985). Market structure and foreign trade: Increasing returns, imperfect competition and the international economy. (1st ed.) London: MIT Press.
Holmes, J. M ve Hutton, P. A. (1990). On the causal relatioship between government expenditures and national income. The Review of Economics and Statistics, 72, 87-95.
Huang, C.J. (2006). Testing Wagner’s law using bounds test and a new Granger non-causality test: Evidence for Taiwan. The Journal of American Acedemy of Business, 8(2), 86-90.
Hussain, M. A. ve Saaed, A. A. (2014). Relationship between exports, imports, and economic growth in Saudi Arabia: 1990-2011. Evidence from co integration and Granger causality analysis. Journal of Emerging Trends in Economics and Management Sciences, 5(3), 364-370.
Hüseyni, İ. ve Çakmak, E. (2016). Neo-klasik büyüme modeli kapsamında ihracat ve ekonomik büyüme analizi Türkiye örneği: 1980-2010. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30(4).
Iniguez-Montiel, A. J. (2009). Government expenditure and national income in Mexico: Keynes versus Wagner. Applied Economics Letters, 17, 887-893.
IMF (2018, Mart 18). International Monetary Fund, Erişim adresi https://www.imf.org/en/Countries/CHN
Işık, N. ve Alagöz, M. (2005). Kamu harcamaları ve büyüme arasındaki ilişki. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24, 63-75.
Iyare, S. O. ve Lorde, T. (2004). Co-integration, causality and Wagner’s law: Tests for selected Caribbean Countries. Applied Economics Letters, 11, 815-825.
İzgi, B. ve Yılmaz, H. (2018). Türkiye’de ekonomik büyüme, ihracat ve ithalat: Nedensellik ilişkisi (1992-2016). İktisadi Yenilik Dergisi, 5 (2), 54-74.
Karagöl, E. ve Serel, A. (2005). Türkiye’de ihracat ve GSMH arasındaki ilişkinin kointegrasyon yöntemiyle incelenmesi. İ.Ü. İktisat Fakültesi Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 50, 1030-1040.
Karagöz, M. ve Şen, A. (2005). Exports and economic growth of Turkey: Co integration and error-correction analysis. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(13), 1-15.
Kiraz, H. ve Gümüş, E. (2017). Kamu harcamalarının ekonomi büyümeye etkisi: OECD ülkeleri üzerine bir araştırma. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 54 (631), 17-28.
Korkmaz, S. (2014). Türkiye ekonomisinde ihracat ve ekonomik büyüme arasındaki nedensellik ilişkisi. Business and Economics Research Journal, 5 (4), 119-128.
Kösekahyaoğlu, L. ve Şentürk, C. (2006). İhracata dayalı büyüme hipotezinin testi: Türkiye ve yeni gelişen ekonomiler üzerine karşılaştırmalı bir inceleme. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(4), 23 45
Kravis, I. B. (1970). Trade as a handmaiden of growth: Similarities between the nineteenth and twentieth centuries. Economic Journal, 80(320), 850-72.
Krueger, A. O. (1978). Foreign trade regimes and economic development: Liberalization attempts and consequences. National Bureau of Economic Research, 273-74.
Kugler, P. (1991). Growth, exports and cointegration: An empirical investigation. Weltwirtschaftliches Archive, 127 (2), 73-81.
Kumari, D. ve Malhotra, N. (2014). Export-led growth in India: Cointegration and causality analysis. Journal of Economics and Development Studies, 2 (2), 297-310.
Kunst, R. M. ve Marin, D. (1989). On exports and productivity: A causal analysis. Review of Economics and Statistics, 71, 699-703.
Kurt, S. ve Terzi, H. (2007). İmalat sanayi dış ticareti verimlilik ve ekonomik büyüme ilişkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1), 25-46.
Kwiatkowski, D. P., Phillips C.B, Schmidt, P. ve Shin, Y. (1992). Testing the null hypothesis of stationarity against the alternative of a unit root: How sure are we that the economic time series have a unit root? Journal of Econometrics, 54, 159-178.
Lamartina, S., ve Zaghini, A. (2011). Increasing public expenditure: Wagner's law in OECD countries. German Economic Review, 12(2), 149-164.
Loizides, J. ve Vamvoukas, G. (2005). Government expenditure and economic growth: Evidence from trivariate causality testing. Journal of Applied Economics, 8, 125-152.
Mann, A.J. (1980). Wagner’s law: An econometric test for Mexico, 1925-1976. National Tax Journal, 33, 189-201.
Marin, D. (1992). Is the export-led growth valid for developed countries?. Review of Economics and Statistics, 74, 678–688.
Menyah, K. ve Wolde-Rufael, Y. (2013). Government expenditure and economic growth: The Ethiopian experience, 1950-2007. The Journal of Developing Areas, 263-280.
Michaely, M. (1977). Exports and growth: An empirical investigation. Journal of Development Economics, 4 (1), 49-53.
Narayan, P. K., Nielsen I. ve Smyth R. (2008). Panel data, cointegration, causality and Wagner’s law: Empirical evidence from Chinese Provinces. China Economic Review, 19 (2), 297-307.
Ng, S. ve Perron P. (2001). Lag length selection and the construction of unit root tests with good size and power. Econometrica, 69(6), 1519-1554.
Nieh, C.C. ve Yau, H.Y. (2004). Time Series Analysis for the Interest Rates Relationships among China, Hong Kong, and Taiwan Money Markets. Journal of Asian Economics, 15, 171-188.
Ogundipe A. ve Oluwatobi, A. (2013). Government spending and economic growth in Nigeria: Evidence from disaggregated analysis. Journal of Business Management and Applied Economics, 2 (4), 1-10.
Oxley, L. (1993). Cointegration causality and export-led growth in Portugal: 1865 1985. Economics Letters, 43, 163-166.
Oxley, L. (1994). Cointegration, causalty and Wagner’s law. Scottish Journal of Political Economy, 41, 286-298.
Özcan, B. ve Özçelebi, O. (2013). İhracata dayalı büyüme hipotezi Türkiye için geçerli mi?. Yönetim ve Ekonomi, 20(1), 1-14.
Özer, M. ve Erdoğan, L. (2006). Türkiye'de ihracat, ithalat ve ekonomik büyüme arasındaki ilişkilerin zaman serisi analizi. Ekonomik Yaklaşım, 17(60-61), 93-110.
Paul, B. (2011). Revisiting export-led growth for Bangladesh: A synthesis of cointegration and innovation accounting. International Journal of Economics and Finance, 3(6), 3-15.
Phillips, P. C. B. ve Perron, P. (1988). Testing for a unit root in time series regression. Biometrika,75(2), 335–346.
Ram, R. (1986). Goverment size and economic growth. American Economic Rewiew, 76 (1), 191-203.
Ramos, F. F. (2000). Exports, imports, and economic growth in Portugal: Evidence from causality and cointegration analysis. Economic Modelling, 613-623.
Ray, S. (2011). A causality analysis on the empirical nexus between export and economic growth: Evidence from India. International Affairs and Global Strategy, 1, 24-38.
Raza, F. M. ve Ying, Z. (2017). The causal relationship between export and economic growth of Pakistan. International Journal of Economics, Commerce and Management, 5 (2), 210-230.
Rivera-Batiz, L.A. ve Romer, P.M. (1991). Economic integration and endogenous growth. Quarterly Journal of Economics, 106, 531-55.
Saatçioğlu, C. ve Karaca, O. (2004). Türkiye'de ihracat ile büyüme arasındaki nedensellik ilişkisi: 1980 dönüşümünün etkisi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Dergisi: Yönetim, 49.
Saleem, A. ve Sial, M. (2015). Exports-growth nexus in Pakistan cointegration and causality analysis. Pakistan Economic and Social Review, 53 (1), 17-46.
Sandalcılar, A. R. (2012). BRIC ülkelerinde ekonomik büyüme ve ihracat arasındaki ilişki: Panel eşbütünleşme ve panel nedensellik. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1), 161-179.
Saraç, T. B. (2013). İhracat ve ithalatın ekonomik büyüme üzerindeki etkisi: Türkiye örneği. Ege Akademik Bakış, 13(2), 181-194.
Schaltegger, A. C. ve Torgler, B. (2006). Growth effects of public expenditure on the state and local level: Evidence from a sample of rich governments. Applied Economics, 38 (10), 1181-1192.
Seabra, F. ve Galimberti, J. K. (2012). Conditioned export-led growth hypothesis: A panel threshold regressions approach. Revista de Economia, 38(2), 7-23.
Sertelis, A. (1992). Export growth and Canadian economic development. Journal of Development Economics, 38, 133-145
Shujaat, A. (2012). Causality between exports and economic growth: Investigating suitable trade policy for Pakistan. Eurasian Journal of Business and Economics, 5(10), 91-98.
Singh, B. ve Sahni, B. (1984). Causality between public expenditure and national income. The Review of Economics and Statistics, 66 (4), 630-644.
Subaşı E. M. (2017). Çin’de ekonomik büyüme, yoksulluk ve gelir eşitsizliği: Dünya ekonomisinde konumu. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 12(1), 13-37.
Şahin, D. ve Durmuş, S. (2018). Analysis of Relationship Between Foreign Trade and Economic Growth in Turkey. The Journal of International Social Research, 11(60), ISSN: 1307-9581,
Şit, M. ve Karadağ, H. (2018). Türkiye ekonomisinde kamu harcamaları-ekonomik büyüme ilişkisi: Toda-Yamamoto nedensellik testi. Uluslararası Ticaret ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 2 (1), 33-41.
Tang, T. C. (2006). Export-led growth in Hong Kong: Empirical evidence from the components of exports. International Journal of Business and Society, 7(1), 30-52.
Temiz, D. ve Gökmen, A. (2010). An analysis of the export and economic growth in Turkey over the period of 1950-2009. International Journal of Economic and Administrative Studies, 2(5), 124-142.
Terzi, H. (1999). Kalkınma sürecinde kamu harcamaları: Türkiye üzerine bir inceleme. İktisat, İşletme ve Finans Dergisi, 60, 10-28.
Terzi, H. ve Yurtkuran, S. (2016). Türkiye’de Eğitim ve İktisadi Büyüme İlişkisi: Sims ve Toda-Yamamoto Nedensellik Analizleri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 11(2), 7- 24.
Toda, H. Y. ve Yamamoto T. (1995). Statistical inferences in vector autoregressions with possibly integrated processes. Journal of Econometrics, 66, 225‐250.
Tuncer, İ. (2002). Türkiye’de ihracat, ithalat ve büyüme: Toda-Yamamoto yöntemiyle Granger nedensellik analizleri (1980-2000). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(9).
Tülümce S. Y. ve Zeren F. (2017). Türkiye’de kamu harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki ilişkinin asimetrik nedensellik testi ile analizi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 13, (2), 299-310.
Tyler, W. G. (1981). Growth and export expansion in developing countries: Some empirical evidence. Journal of Development Economics, 9(2), 121-130.
Ulucak, R. ve Ulucak, Z. Ş. (2014). Kamu harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki nedensellik: Türkiye örneği. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10 (23), 81-97.
Uysal, D. ve Mucuk, M. (2009). Türkiye ekonomisinde kamu harcamaları ve ekonomik büyüme ilişkisi. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 46 (527).
Uzay, N. (2000). Gelişmekte olan ülkelerde ihracat artışı- iktisadi büyüme ilişkisi: Türkiye örneği. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9, 37-55.
Wasim, A. ve Nain, Z. (2010). Export-led growth hypothesis in India: Some further evidences. Monetary Economics IUP Magazine, 8, 69-82.
WB (2018, Mart 18). World Bank-Dünya Bankası. Erişim adresi https://www.worldbank.org/en/country/china/overview
WB (2019, Mart 22). World Bank - Dünya Bankası. Erişim adresi https://data.worldbank.org/country/china
Yapraklı, S. (2007). İhracat ile ekonomik büyüme arasındaki nedensellik: Türkiye üzerine ekonometrik bir analiz. ODTÜ Gelişme Dergisi, 34, 97- 112.
Yıldız, F. ve Sarısoy, S. (2012). OECD ülkelerinde kamu harcamaları ve ekonomik büyüme ilişkisi üzerine ampirik bir çalışma. Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 33(2), 517-540.
Yüksel, C. ve Songur, M. (2011). Kamu harcamalarının bileşenleri ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki: Ampirik bir analiz (1980-2010). Maliye Dergisi, 161, 365-380.
Zang, W. ve Baimbridge, M. (2012). Exports, imports and economic growth in South Korea and Japon: A tale of economies. Applied Economics, 44, 361 372.
Zheng, Y., Li, J., Wang, X. ve Li C. (2010). An empirical analysis of the validity of Wagner’s law in China: A case study based on Gibbs Sampler. International Journal of Business and Management, 5(6), 161-168.