Kağan Kökten, Mahmut Kaplan, Seyithan Seydoşoğlu, Halit Tutar, Selim Özdemir

Bingöl Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd) Genotiplerinin Tohum Verimi ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Bu araştırma, Bingöl ili ekolojik koşullarında yetiştirilecek burçak genotiplerinin tohum verimi ve kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2014 ve 2015 yıllarının yetiştirme sezonunda yürütülmüştür. Araştırmada, 14 adet burçak genotipi [ICARDA orjinli 6 adet, Diyarbakır ve Mardin popülasyonuna ait 3 adet ve Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi’ne ait 5 adet hat] bitki materyali olarak kullanılmıştır. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada; tohum verimi, kes verimi, bin tane ağırlığı, ham kül oranı, ham protein oranı, ham protein verimi, ADF ve NDF ile ilgili veriler incelenmiştir. Araştırma sonucunda; genotiplerin tohum verimi 50.3-82.6 kg/da, kes verimi 354.3-535.9 kg/da, bin tane ağırlığı 32.4-46.6 g, ham protein oranı %5.8-9.5, ham protein verimi 20.6-39.5 kg/da, ham kül oranı %8.8-13.0, ADF oranı %35.7-39.8 ve NDF oranı %43.9-50.0 arasında değişim göstermiştir. Bu sonuçlara göre Bingöl ve benzeri ekolojik koşullarda tohum verimi için 6 ve 13 nolu genotip, kes verimi için 5 ve 6 nolu genotip, yüksek ham protein verimi için 6 ve 10 nolu genotip, düşük ADF ve NDF oranı için 1 nolu genotiplerin ekilmesi tavsiye edilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Burçak, tohum verimi, ham protein oranı, ham kül oranı

PDF

___

Ayan, İ., Acar, Z., Başaran, U., Önal Aşçı, Ö. ve Mut, H., 2006. Samsun Ekolojik Koşullarında Bazı Burçak Hatlarının Ot ve Tohum Verimlerinin Belirlenmesi. OMÜ. Ziraat Fak. Dergisi, 21(3):318-322.
Bakoğlu, A., Kökten, K., 2009. Elazığ koşullarında burçakta (Vicia ervilia (L.) Willd.) farklı sıra aralığının verim ve verim unsurları üzerine etkisi. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 13(1):7-12
Başbağ, M., Biçer, B.T. (2008). Diyarbakır Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) Islah Hatlarının Tohum Verimi ve Verim Kriterlerinin Belirlenmesi. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 12(2), 19-25.
Başbağ, M., Gül, İ., 2005. Diyarbakır Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) Hatlarında Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 9(1), 1-7.
Canbolat, Ö., Bayram, G., 2007. Bazı Baklagil tanelerinin in vitro gaz üretim parametreleri, sindirilebilir organik madde ve metabolik enerji içeriklerinin karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(1), 31-42.
Çil, A., Çil, A.N., Yücel, C. ve Ekiz, H. 2007. GAP Koşullarında bazı burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarının ot ve tane verimlerinin saptanması. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran, Erzurum, 119-122.
Ekiz, H., 1995. Seçilmiş Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarının kışa dayanıklılığı ile tohum verimi ve bazı bitkisel özellikleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları., No:1405. Bilimsel Araştırma ve incelemeler: 783,46 s. Ankara.
Farran, M.T., Barbour, G.W., Uwayjan, M.G., Ashkarian, V.M., 2001. Metabolizable energy values and amino acid availability of vetch (Vicia sativa) and ervil (Vicia ervilia) seeds soaked in water and acetic acid. Poult. Sci., 80 (7): 931-936.
Gonzalez, J., ve Andres, S., 2003. Rumen Degradability of Some Feed Legume Seeds. Anim. Res. 52: 17-25.
Hadjipanayiotou, M., Economides, S., ve Koumas, A., 1985. Chemical composition, digestebility and energy content of leguminous grains and straws grown in a Mediterranean region. Ann. Zootech., 34 (1), 23-30.
Hoy, M. D., Moore K. J., George, J. R., Brummetr, E. C. 2002. Alfalfa Yield and Quality as Influenced by Establishment Method. Agr. J. 94: 65-71 (2002). İriadam, M. ve Avcı, M., 2003. Hindi Rasyonlarına Değişik Oranlarda Katılan Burçağın (Vicia ervilia (L.) Willd.) Performans, Bazı Hematolojik ve Biyokimyasal Parametreler Üzerindeki Etkisi. HR. Ü. Z. F. Dergisi, 7 (3-4): 37-43.
Kacar, B., 1972. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri. II. Bitki Analizleri, Ank. Üniv. Zir. Fak. Yayınları, No:453, Uygulama Kılavuzu No: 155, AnkaraOsmanlı, Ş. 2014. Kayseri Ekolojik Şartlarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) Hatlarının Verim ve Verim Unsurları İle Tanelerinin Kimyasal Kompozisyonun Belirlenmesi. Erciyes Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri
Ramos-Morales, E., Sanz-Sampelayo, M.R., Molina-Alcaide, E., 2010. Nutritive evaluation of legume seeds for ruminant feding. Journal of Animal Physiology and Animal Nutrition 94: 55–64.Tan, M., Serin, Y., 2013. Baklagil Yem Bitkileri.Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Yayınları No:190 222s
Toker, E., Zincirlioğlu, M., Alarslan, Ö. F., 1994. Hayvan Yetiştirme (Yemler ve Hayvan Besleme). 179s., Ankara.
Sadeghi, G.H., Pourreza, J., Samei, A., Rahmani, H., 2009. Chemical composition and some anti-nutrient content of raw and processed bitter vetch (Vicia ervilia (L.) Willd) seed for use as feding stuff in poultry diet. Tropical Animal Health and Production, 41:85-93.
Seydoşoğlu, S., Saruhan, V., Kökten, K. 2015. Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd)Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 32 (2), 107-115.
Uzun, B., 2008. Tokat ekolojik şartlarında bazı burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarının verim ve verim öğelerinin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Tokat, 51 s.