Kuranda vurgulanan ve etkili biçimde yinelenen ilkelerin başındatevhîd ilkesi gelmektedir: Zatı ve sıfatları bakımından tek (ehad, vâhid)gerçek Tanrı olan Allaha teslim olmayı telkin eden bu başat ilke, Ahiretteki necat kadar, dünyadaki kurtuluş, esenlik ve nizamı da, tevhit akidesine samimiyetle bağlanmakta görür (muhlisîne lehud-dîn). Buna karşın Kuran, bütün eylemlerin merkezine olduğu gibi,iman jesti ve eyleminin odağına da isteyerek kabul, ihtiyar ve tercihi;kısaca, özgür iradeyle seçme ve iştiraki yerleştirerek, korku (ikrâh) yada beklentiye dayalı, ruhi ve içsel gerçeklikten yoksun, samimiyetsiziman bağlanışını (nifak, riyâ) reddeder.Ve en önemlisi, sosyal, ailevi ya da rasyonel bir nedenle imandönüşümü ve inşasını benimseyememiş; bu yüzden, herhangi bir inanışüzere kalmayı seçmiş kimseleri de, Kuranın hedeflediği evrensel barışve ahenk düzenini bozmadıkları, tehdit etmedikleri sürece, himaye vegözetimine almış, onu öteki bir değer olarak içselleştirmiştir... İşte bumakale, Kuran hoşgörüsü ve çoğulculuk paradigması diye adlandırabileceğimiz bu kurucu ilkeyi, Tevbe 6 ayeti bağlamında ele alacaktır.

Tawhid is the primary principle which emphasized and repeated in the Qur an. This primary principle, which suggests be-lieving in Allah who is only real God in terms of His self and character,sees the salvation, soundness and tranquility in this world as well as inthe hereafter to believe intimately in tawhid. On the other hand, the Qur an as for all actions puts willing acceptance, choosing and preferring, in short freewill into the center of faith.It refuses insincere faith which is based on fear or expectation, anddeprived of spiritual and essential reality. Above all, tawhid protects people, who can t adopt conversion andconstruction of faith because of social, familial, and rational reasons,and who choose to believe in any belief, as long as they do not disturb universal peace and order which intended to secure by the Qur an.Tawhid interiorizes these persons as the other value . This paper discusses this founding principle which we can entitled as Qur anic Toleration and Paradigm of Pluralism in the context of Verse 6 of SurahTawbah.