İsmail GÜLEÇ

Hz. Peygamber’in Müslüman Olmayan Şairlere Karşı Tutumu

Kendilerine Hz. Muhammed’in peygamber olarak gönde-rildiği Araplar arasında şiir çok önemli idi ve Araplar şairlere çok de ğer verirlerdi. Hz. Muhammed de şairlere çok önem vermi ş, onlardan biri Müslüman olduğu zaman çok sevinmiştir. Onların şiirleriyle hem İslam’ın yayılmasına hem de hicivlere cevap vermek suretiyle müslümanların özgüvenlerini korumalarına yardım ederlerdi.Bu makalede müslüman olmayan şairler iki ana başlık altında incelenmiştir. İlkinde Hz. Peygamber’in tebliğe başladığı nda çoğ u hayatta olmayan ama şiirleri Araplar arasında okunan Cahiliyye dönemi şairlerine karşı tutum-ları ele alınmıştır. İkinci bölümde ise müş riklerle verilen mücadelede Müslümanlara karşı düşmanca tutum sergile - yen şairlere karşı takındığı tavır irdelenmeye çalışılmıştır.Hz. Peygamber, müslüman olmayan şairlere, İslama ve Müslümanlara kar şı hakaret içeren hicviyeler ile günahı teşvik eden ve öven şiirler yazmadığı takdirde dokunmamış, hatta içlerinde İslamın hoş gördüğü davranışları öven şiirleri beğendiği görülmüştür.

The Attitude of the Prophet against the Non-Muslim Poets

he poetry had very significant place among the Arabs, where Muhammad was sent as a prophet and the Arabs paid great attention to the poets. Hz. Muhammad also gave much importance to the poets and he was very happy when one of them was a Muslim. The reasons for this gladness were actually two. By their poetry, they would help the Muslims both to spread Islam and to preserve their self-confidence by responding satire.In this article, non-Muslim poets are examined under two main headings. At first, when the Prophet began to tell Islam, in the first years of prophethood, his attitudes towards the poets of the Cahiliyye (ignorant period), many of which were not alive but whose poetry was read among the Arabs, were examined. Secondly, his attitude towards the infidel poets attacking Muslims with their poems was tried to be examinedWhen we closely look at the attitude towards the non-Muslim poets of the Prophet, it is realized that he did not touched any poet unless himself and Islam are attacked. For him two issues were highly important: To insult Islam and Muslims, to praise and encourage sins. It was these two issues that he could not accept. He never criticized to poems not insulting and not praising sin. He even liked

PDF

___

AKTÜRK, Veysel (2009), Hz. Peygamber Devrinde Öldürülenler ve Öldürülme Nedenleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi.
AMIDU SANNI (2006), “İslâm’da Şiirin Yeri ve Konumu”, Çev. Adem Çalış-kan, Yedi İklim (Peygamberimiz Özel Sayısı), 194 (Mayıs 2006), 53-55.
AŞIK, Nevzad (1994). ¨Dırar b. Ezver¨. TDV İslam Ansiklopedisi 9, İstanbul: TDV, 275-276.
BABANZÂDE AHMED NAIM-KAMIL MIRÂS (1983), Sahih-i Buhârî Muhta-sarı Tecrîd-i Sarîh Terceme ve Şerhi, I-XIII, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yay.
BAYAT, Fuzuli (2006), Anahatlarıyla Türk Şamanlığı, İstanbul: Ötüken Yay.
BUHÂRÎ, Muhammed b. İsmail (tsz.), el-Câmi’u’s-sahîh (Kitâbü’l-Edeb), I-VIII, İstanbul.
BURSALI MEHMET TAHIR (2016), Osmanlı Müellifleri I-III, Ankara: TÜBA Yay.
COŞAN, Esat (2011), İdeal Yol Başmakaler 4, İstanbul: Server Yay.
ÇELEBI, İlyas (2001), ¨Kâhin¨, TDV İslam Ansiklopedisi 24, İstanbul: TDV, 170-172.
ÇELEBI, İlyas (2001a), ¨Karîn¨, TDV İslam Ansiklopedisi 24, İstanbul: TDV, 490.
ÇETIN, Nihat (1973), Eski Arap Şiiri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay.
ÇETINDAĞ, Yusuf (2010), Şiir ve Tenkit –Türk, İran ve Arap Tezkirelerinde-, İstanbul: Kitabevi Yay.
ELMALI, Hüseyin (1997), ¨Hassân b. Sâbit¨, TDV İslam Ansiklopedisi 16, İstanbul: TDV, 399-401.
ERDEM, Sargon ve Hulusi Kılıç (1988), ¨Abdullah b. Revâhâ¨, TDV İslam Ansiklopedisi 1, İstanbul: TDV, 129-130.
ERGIN, Ali Şakir (1997), ¨Hansa¨. TDV İslam Ansiklopedisi 16, İstanbul: TDV, 46-47.
ERSOY, Mehmet Akif (1910), ¨Hangisi Şiir¨, Sırat-ı Mustakîm, C. 4, S. 94, 273
ERUL, Bünyamin (2010), ¨Süheyl b. Amr¨, TDV İslam Ansiklopedisi 38, İstanbul: TDV, 30.
FARES, Bichr (1997), “Hiciv”, İslam Ansiklopedisi V/1, 473-475.
FARMER, H. George (1967), ¨Gına¨, İslam Ansiklopedisi IV, Ankara: MEB.
FAYDA, Mustafa (1991), ̈Atike binti Abdülmuttalib ̈, TDV İslam Ansiklopedisi 4, İstanbul: TDV, 73.
FAYDA, Mustafa(1988), ̈Abdullah b. Ziba’ra ̈, TDV İslam Ansiklopedisi 1, İstanbul: TDV, 144.
FURAT, Ahmet Suphi (1996), Arap Edebiyatı Tarihi (Başlangıçtan XVI. Asra Ka- dar), İstanbul: İstanbul Ünivesitesi Edebiyat Fakültesi Basımevi.
GOLDZIHER, Ignac (1970), ̈Şiir ̈, İslam Ansiklopedisi XI. Ankara: MEB.
HAMIDULLAH, Muhammed (1991), İslam Peygamberi, Çev. Salih Tuğ. İstanbul: İrfan Yay.
HUART, Clement (t.y.), Arab ve İslâm Edebiyatı, Çev. Cemal Sezgin, Ankara: Tisa Matbaacılık.
ISUTZU, Toshihoko (t.y.), Kuran’da Allah ve İnsan, İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat.
ISUTZU, Toshihoko (1975), Kuran’da Allah ve İnsan, Çev. Süleyman Ateş, Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi.
İŞLER, Emrullah (2011), ̈Tarefe b. Abd ̈. TDV İslam Ansiklopedisi 40, İstanbul: TDV, 14.
KADI İYAZ (2014), Şifa-i Şerif Şerhi I-III. Tercüme ve şerh: Mehmet Yaşar Kandemir, İstanbul: Tahlil Yay.
KANDEMIR, M. Yaşar (1994), ̈Ebu Süfyan b. Haris ̈ TDV İslam Ansiklopedisi 10, İstanbul: TDV, 232.
KANDEMIR, M. Yaşar (1994). ̈Dırâr b. Hattâb ̈, TDV İslam Ansiklopedisi 9, İstanbul: TDV, 276.
KANDEMIR, M. Yaşar (1995). ̈Enes b. Zuneym. TDV İslam Ansiklopedisi 11, İstanbul: TDV, 236.
KANDEMIR, M. Yaşar (2001). ̈Kâ’b b. Mâlik ̈, TDV İslam Ansiklopedisi 24, İstanbul: TDV, 4-5.
TIRMIZÎ (2015). Şemâil-i Şerif Şerhi, Tercüme ve şerh: Mehmet Yaşar Kandemir, İstanbul: Tahlil Yay.
KARAMAN, Hayreddin vd. (2006-2008), Kuran Yolu Türkçe Meal ve Tefsir I-V. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yay.
KILIÇ, Mustafa. (1998), ̈Humeyd b. Sevr ̈. TDV İslam Ansiklopedisi 18, İstanbul: TDV, 356.
KÖPRÜLÜ, M. Fuad (1999). ̈Bahşı ̈, Edebiyat Araştırmaları, Ankara: TTK, 145- 156.
KUTLUER, İlhan (1982), ̈Şiir Sözcüğünün Semantik Alanı ̈, Yönelişler Aylık Sanat ve Kültür Dergisi, I/11-12 (Şubat Mart 1982), 4-13.
KÜÇÜK, Raşit (1994), ̈Ebu Ahmed b. Cahş ̈ TDV İslam Ansiklopedisi 10, İstan- bul: TDV, 88.
MIKICS, David (2007), New Handbook of Literary Terms, New Haven (US): Yale University Press.
GÜRKAN, Nejdet (2002), ‘‘Hz. Peygamberin Şiir ve Şâirlere Bakış Açısı’’, Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi IV. Kutlu Doğum Sempozyumu (Tebliğler), 19-20 Nisan 2001 Isparta: S. Ü. İlahiyat Fakültesi Yay.
NURDOĞAN, Muhammed (1997). Fuzuli’nin Poetikası, İstanbul: Kitabevi Yay.
TURGAY, Nurettin (2004) ‘‘İslâm Kültüründe Şiir’’, Diyanet İlmî Dergi. C. 40, s. 1, 117,124-5.
NURI, Şeyh Kasım Muhammed (2009), Rağbetü’l-A’mâl fi Şerhi’ş-Şemâil, Şam: Mektebetü’l-Darü’l-Fecr.
ÖĞMÜŞ, Harun (2010), Kur’an Yorumunda Şiirin Yeri (II/VIII. Asır Çerçeve- sinde). İstanbul: İsam Yay.
ÖZEL, Ahmet (196), İslam Devletler Hukukunda Savaş Esirleri, Ankara: TDV Yay.
POLAT, İbrahim Ethem (2001), ̈Hanif Şairlerin Şiirlerinde Monoteist Yapı ̈, Nüsha Şarkiyat Araştırmaları Dergisi I/1. 124-133.
SIRMA, İhsan Süreyya (1996), Medine Vesikası Işığında Yahûdi Meselesi, İstan- bul: Beyan Yay.
ŞENTÜRK, Atilla (2006). ̈Klasik Şiir Estetiği ̈, Türk Edebiyatı Tarihi I, Ankara: Kültür Bakanlığı, 349-390.
ŞERIATI, Ali (2005). Muhammet Kimdir? Ankara: Fecr Yay.
TURGAY, Nurettin (1999), ̈Kuran ve Şiir ̈ Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S. 1, 63-78.
TÜCCAR, Zülfikar (2012), ̈Ümeyye b. Ebi’s-Salt ̈, TDV İslam Ansiklopedisi 42, İstanbul: TDV, 303-305.
UĞUR, Mücteba (1992), “Büceyr b. Becre”, TDV İslam Ansiklopedisi 6, İstanbul: TDV, 480.
YALAR, Mehmet (2009), ̈İslami Arap Şiiri ve Peygamber ̈, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18/1, 61-88.
YAVUZ, Yusuf Şevki (2000), ̈İcazü’l-Kuran ̈, TDV İslam Ansiklopedisi 21, İs- tanbul: TDV, 403-407.
YAZIR, Elmalılı Hamdi (1935), Hak Dini Kur'an Dili: Yeni Mealli Türkçe Tefsir. Ankara : Diyanet İşleri Reisliği.
YILDIRIM, Kadri (2003), ̈Hz. Peygamber ve Şiir ̈ Diyanet İlmi Dergi- Hz. Muhammed (SAV) Özel Sayı, Ankara.
YIĞIT, İsmail (2012), ̈Ukbe b. Ebu Muayt ̈, TDV İslam Ansiklopedisi 42, İstan- bul: TDV, 62-64.