MEHMET PARLAK, İrfan BİNİCİ, AYTEKİN ÇIKMAN, Mustafa Kasım KARAHOCAGİL, Yasemin BAYRAM, Mustafa BERKTAŞ

Vankomisine dirençli enterokoklarda linezolid, tigesiklin ve daptomisin duyarlılığının E-Test yöntemiyle araştırılması

Amaç: Çoğu antibiyotiğe intrensek direnci olan enterokoklarda son yıllarda artan glikopeptit direnci nedeniyle tedavide sorunlarla karşılaşılmaktadır. Bu durum tedavide yeni antibiyotiklerin denenmesini zorunlu kılmaktadır. Çalışmada, vankomisine dirençli enterokok (VRE) suşlarının linezolid, daptomisin ve tigesikline duyarlılıkları araştırılmıştır. Yöntemler: Çeşitli klinik örneklerden elde edilen, 58 VRE suşu çalışmaya dâhil edilmiştir. Konvansiyonel yöntemlerle enterokok olarak belirlenen suşların ileri identifikasyonu ve vankomisin direncinin belirlenmesi için Phoenix otomatize sisteminden (Becton Dickinson, USA) yararlanılmıştır. Suşların vankomisin direnci E-test ile doğrulanmış, aynı yöntemle linezolid ve daptomisine karşı 58, tigesikline karşı ise 47 VRE suşu denenmiştir. Bulgular: Vankomisin dirençli suşlarda MİK50, MİK90 ve MİK aralığı sırasıyla linezolid için 0.75, 1.5 ve 0.047-2 µg/ml; daptomisin için 1, 2 ve 0.19-3 µg/ml; tigesiklin için 0.064, 0.125 ve 0.016-0.19 µg/ml olarak saptandı. Linezolid, daptomisin ve tigesikline karşı dirençli suş tespit edilmedi. Sonuç: VRE ile oluşan enfeksiyonların tedavisinde linezolid etkili bir antibiyotik olarak önemini korumakta olup yeni kullanıma giren daptomisin ve tigesiklin, düşük MİK değerleri nedeni ile iyi tedavi seçenekleri olarak ortaya çıkmaktadır.

Investigation of linezolid, tigecycline and daptomycin susceptibility in vancomycin-resistant enterococci using E-test method

Objective: Problems are encountered in the therapy of enterococcal infections due to their intrinsic resistance to many antibiotics and increasing glycopeptide resistance in recent years. That is why clinical trials are required to test new antibiotics for the treatment. In this study, we investigated susceptibility to linezolid, daptomycin and tigecycline in vancomycin-resistant enterococci (VRE) strains. Methods: Totally, 58 of VRE strains obtained from various clinical specimens were included in the study. The strains identified as enterococci by conventional methods and Phoenix automated system (Becton Dickinson, USA) was utilized for further identification of the strains and determination of their resistance to vancomycin. Vancomycin resistance in these strains was confirmed by E-test. Using the same method 58 VRE strains were tested for linezolid and daptomycin and 47 VRE strains for tigecycline. Results: MIC50, MIC90 and MIC range for vancomycinresistant strains was detected as 0.75, 1.5, and 0047-2 µg/ml for linezolid; 1, 2 and 0.19-3 µg/ml for daptomycin and 0064, 0125, and 0.016-0.19 µg/ml for tigecycline, respectively. No strain resistant to linezolid, daptomycin; tigecycline was detected. Conclusion: Although linezolid maintains its importance as effective antibiotic for the treatment of infections caused by VRE, recently introduced daptomycin and tigecycline with their low MIC values occur as good treatment options.

PDF

___

1. Ryan KJ, Ray CG. Sherris Medical Microbiology. 5th edn. USA: McGraw-Hill Companies, 2010:443-469.
2. Tüfek A, Tekin R, Dal T, ve ark. Reanimasyon ünitesinde on yıllık sürede gelişen hastane enfeksiyonlarının değerlendirilmesi ve literatürün gözden geçirilmesi. Dicle Tıp Derg 2012;39:492-498
3. Hızel K. Dirençli Gram pozitif kok infeksiyonlarının tedavi ve yönetimi. ANKEM Derg 2011;25:50-53.
4. Ulusoy S. Yoğun bakım ünitesinde gram-pozitif mikroorganizmalar ve direnç sorunu. Yoğun Bakım Derg 2003;3:118- 128.
5. Duman Y, Yakupoğulları Y, Tekerekoğlu MS, ve ark. Bir üniversite hastanesi laboratuvarında beyin omurilik sıvısında izole edilen mikroorganizmaların üç yıllık geriye dönük analizi. Dicle Tıp Derg 2012;39:70-74.
6. Murray PR, Rosenthal KS, Pfaller MA. Medical Microbiology. 5th edn. USA: Elsevier Mosby, 2005:259-263.
7. Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). Performance standards for antimicrobial susceptibility testing; Twenty-Fourth Informational Supplement, M100-S24, 2014.
8. The European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing (EUCAST). Breakpoint tables for interpretation of MICs and zone diameters. Version 4.0, 2014. http://www. eucast.org.
9. Köksal İ. Yoğun bakımda Gram pozitif bakteri sorunu. ANKEM Derg 2009;23:143-147.
10. Karaoğlan İ, Zer Y, Namıduru M. Vankomisine dirençli enterokok suşlarında tigesiklinin in-vitro etkinliği. ANKEM Derg 2008;22:153-155.
11. Koneman EW, Allen SD, Janda WM, et al. Color Atlas and Textbook of Diagnostic Microbiology, 5th edn. Philadelphia: Lippincott, 1997:577-629.
12. Ertek M, Yazgı H, Aktaş AE, Erol S, Taşyaran MA. Vankomisin dirençli enterokok kolonizasyonu araştırılması ve diğer antimikrobiyallere duyarlılıkları. İnfeks Derg 2003;17:447-451.
13. Gordts B, Van Landuty H, Ieven M, et al. Vancomycin-resistant enterococci colonizing the intestinal tracts of hospitalized patients. J Clin Microbiol 1995;33:2842-2846.
14. Özaras R, Tabak F. Daptomisin. Klimik Derg 2010;23:35- 38.
15. Usluer G. Linezolid. ANKEM Derg 2010;24:114-118.
16. Rathe M, Kristensen L, Ellermann-Eriksen S, Thomsen MK, Schumacher H. Vancomycin-resistant Enterococcus spp.: validation of susceptibility testing and in vitro activity of vancomycin, linezolid, tigecycline and daptomycin. APMIS 2010;118:66-73.
17. Tünger A, Aydemir S, Uluer S, Cilli F. In vitro activity of linezolid and quinupristin/dalfopristin against Gram-positive cocci. Indian J Med Res 2004;120:546-552.
18. Yazgı H, Ertek M, Ayyıldız A, Özkurt Z, Taşyaran MA. Vankomisine dirençli enterokoklara in-vitro linezolid etkinliği. ANKEM Derg 2004;18:113-116.
19. Altun D, Erdem G, Çöplü N, Çağatay M. Klinik örneklerden izole edilen enterokok suşlarının tür düzeyinde tanımlanması ve antibiyotik duyarlılıklarının çeşitli yöntemlerle araştırılması. ANKEM 2013;27:130-134.
20. Aktaş G, Bozdoğan B, Derbentli S. Linezolid ve Dalbavansinin vankomisine dirençli enterokok suşlarına karşı in vitro aktivitesi. Mikrobiyol Bul 2012;46:359-365.
21. Çalık N, Akova M. Tigesiklin. ANKEM Derg 2007;21:29- 33.
22. Çelebi S. Çocuklarda Gram pozitif bakteriyel enfeksiyonlarda yeni antibiyotikler. J Pediatr Inf 2011;5:86-89.
23. Zhang FF, Zhao CJ, Wang ZW, et al. A study of in vitro activity of daptomycin against 2679 Gram-positive cocci. Zhonghua Nei Ke Za Zhi 2013;52:474-479.
24. Manoharan A, Chatterjee S, Madhan S, Mathai D. Evaluation of tigecycline activity in clinical isolates among Indian medical centers. Indian J Pathol Microbiol 2010;53:734- 737.
25. Öztürk R. Yeni anti-Gram pozitif antibiyotikler. ANKEM Derg 2007;21:34-39. 26. Tabak F. 2010da daptomisin. ANKEM Derg 2010;24:110- 113.
27. Huang YT, Liao CH, Teng LJ, Hsueh PR. Comparative bactericidal activities of daptomycin, glycopeptides, linezolid and tigecycline against blood isolates of Gram-positive bacteria in Taiwan. Clin Microbiol Infect 2008;14:124-129.
28. Aktaş G, Derbentli S. Daptomisinin VRE ve MRSA suş- larına in vitro etkinliği. Mikrobiyol Bul 2014;48:123-128.