ANKARA KIRAÇ KOŞULLARINDA NOHUT GEVENİ (Astragalus cicer L.) HAT VE ÇEŞİTLERİNDE OT VERİMİ İLE BAZI TARIMSAL ÖZELLİKLER

Bu araştırma, 1999-2001 yılları arasında Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme tarlasında kıraç şartlarda yürütülmüştür. Bu araştırmada materyal olarak ABD den temin edilen Astragalus cicer ev. Windsor çeşidi, C-19, C-20, C-21, C-22 ve C-32 nolu çoklu hatları ile AÜZF Tarla Bitkileri Bölümünden temin edilen Astragalus cicer cv. Lutana çeşidi kullanılmıştır. Deneme, tesadüf parselleri deneme deseninde 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Bu araştırmada doğal bitki boyu, ana sap uzunluğu, yeşil ot verimi, kuru ot verimi, kuru madde oranı ve verimi ile ham protein oranı ve verimi gibi özellikler incelenmiştir. Deneme sonucunda C-19, C-20 hatları ve Windsor çeşidinden incelenen özellikler bakımından kontrole göre daha yüksek verim değerleri elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Nohut geveni; bitki boyu; ana sap uzunluğu; yeşil ot verimi; kuru ot verimi; kuru madde oranı; kuru madde verimi; ham protein oranı; ham protein verimi

HAY YIELD AND SOME AGRONOMIC CHARACTERS OF CICER MILKVETCH (Astragalus cicer L.) LINES AND VARIETIES UNDER DRY CONDITIONS IN

The research was conducted in the Farm of Field Crops Department of Faculty of Agriculture of Ankara University in 1999-2001. The experimental material was "Windsor" variety and "C-19, C-20, C-21, C-22 and C-32" lines of cicer milkvetch which were originated from USA. "Lutana" variety was used as the control plant material. The experimental design was conducted as split plots with three replications. Plant height, main stem height, herbage and hay yield, dry matter ratio and yield, and crude protein ratio and yield were studied in the experiment.

Keywords:

Cicer milkvetch; plant height; main stem height; herbage yield; hay yield; dry matter ratio; dry matter yield; crude protein ratio; crude protein yield,

PDF

___

Açıkgöz, E., 2001. Yem Bitkileri. U.Ü. Güçlendirme Vakfı Yayın No: 182. Vipaş A.Ş. Yayın No: 58. 3. Baskı, s: 130, Bursa.
Bakır,Ö., Ozkaynak, İ ve Eraç, A.1980, Nohut geveni (Astragalus cicer L.) Botanik Özelliği ve Tarımsal Değeri. Merkez İkmal Müdürlüğü Basımevi, Yenimahalle, Ankara.
Bakır, Ö., Eraç, A., Ozkaynak, İ., 1987. Nohut geveni (Astragalus cicer L.) elitlerinin bazı tarımsal karakterleri üzerinde araştırmalar. A.Ü.Z.F. Yıllığı-1986, cilt: 37, Ankara.
Düzgüneş, O., Kesici, T. ve Gürbüz, F. 1983. İstatistik Metodları. Ankara Üniv. Zir. Fak. Yayınları: 861, Ders kitabı: 229.
Hakyemez, B.H., ve Eraç, A. 2000. Çok yıllık yonca, korunga ve nohut geveninde bitki sıklığının yem verimine etkileri. Ankara Üniv. Fen Bilimleri Enst. (yayınlanmamış Doktora Tezi).
Johnson, A., Somliak, S., Hanna, M.R. and Hıronaka, R. 1975. Cicer Milkvetch for Western Canada. Information Division, Canada Department of Agriculture, Ottowa, Publication 1536.
Leffel, R.C. 1975. Other Legumes. "Forages. The Science of Grassland Agriculture. Editors:Heath, M.E., D.C.Metcalfe, R.F. Barnes". Third Edition. The Iowa State University Press/Ames, Iowa. p. 208.
Melton, B. 1973. Evaluation of Sainfoin and Cicer Milkvetch in New Mexico. New Mexico State University, Agricultural Experiment Station Research Report 255. 8 pp.
Somliak, S. and Johnston, A. 1976. Variability in Forage and Seed Production and Seedling Growth in Astragalus cicer. Can. J. Pl. Sci. 56(3), 487-491.
Stroh, J.R., Carleton, A.E. and Seamands, W. 1972. Management of Lutana Cicer Milkvetch for Hay, Pasture, Seed and Conservation Uses. Joint Research Journal, Soil Concervation Service, Montana State University, University of Wyoming-Research Journal 66.
Townsend,C.E. 1970. Phenotypic Diversity for Agronomic Characters in Astragalus cicer L. Crop. Sci. 10(6), 691-692.
Townsend,C.E.; Hınze, G.O.; Ackerman, W.D.; Remmenga, E.E. 1975. Evaluation of Forage Legumes for Rangelands of the Central Great Plains. General Series Publication, Agricultural Experiment Station, Colorado State University. No. 942. 10 pp.
Townsend, C.E., Christensen, D.K., Dotzenko, A.D., 1978. Yield and quality of cicer milkvetch forage as influenced by cutting frequency. Agronomy Journal 70(1): 109-113.
Townsend, C.E., 1979. Associations among seed weight, seedling emergence, and planting depth in cicer milkvetch. Agronomy Journal 71(3): 410-414.
Townsend, C.E. and Ditterline, R.L. 1993. Registration of C-18, C-19, C-20 and C-21 germplasms of Cicer Milkvetch, Crop Sci. 33: 649.
Ünal, S. ve Eraç, A. 2000. Nohut geveni {Astragalus cicer L.)-Ayrık (Agropyron Gaertn.) ekimi karışım oranlarının yem verimi ve botanik kompozisyona etkileri üzerinde araştırmalar. Tarla Bitkileri Merkez Araş. Enst. Derg.( 9), 1-2, s: 32-55, Ankara.
Yaşar, A., 1997. Farklı fenolojik devrelerde biçimin Nohut geveni (Astragalus cicer L.) yem verimine etkileri üzerinde araştırmalar. Ankara Üniv. Fen Bilimleri Enst. (yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Yeşilçimen, A., 1987. Nohut geveni (Astragalus cicer L.) seçmelerinin bazı tarımsal karekterleri üzerine araştırmalar. Ankara Üniv. Fen Bilimleri Enst. (yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).