Kültürel Miras Değerlerinin Bölgesel Kalkınmadaki Yeri (Karaman-Taşkale Ören Yeri Örneği)

Tarihsel süreç içerisinde yeryüzünde farklı coğrafyalarda oluşan, toplumsal birikimler kültürel miras olarak tanımlanmaktadır. Toplumların kendine özgü gelenek, görenek, örf ve adetlerinin yanı sıra, saray, cami, medrese, köprü, han gibi mimari eserler toplumsal önem taşıyan kültürel miras olarak tanımlanmaktadır. Her toplumun aidiyet duygusunu gösteren, sahiplenme ve benimseme içgüdüsünü harekete geçiren bu değerler, tarihin hangi sürecinde ortaya çıkmış olursa olsun, geleceğe akarımı konusunda günümüzün ortak sorumluluğu olarak bilinmelidir. Anadolu coğrafyası da bu tür bir sorumluluk gerektiren bir potansiyele sahiptir. Ayrıca, önemli ve zengin somut ve somut olmayan kültürel değerleri, koruma ve gelecek nesillere aktarma konusunda dikkat çeken bir alan olarak karşımıza çıkmaktadır. Kültürel açıdan son derece zengin potansiyel taşıyan Anadolu, bu özellikleriyle geçmişte ve günümüzde pek çok medeniyetin ilgi odağı olmuşur. İlkçağlardan başlayarak, birçok medeniyete ev sahipliği yapmış olan Anadolu, her anlamda çok yönlü ve köklü bir tarihe sahiptir. İlk toplumlarından, Büyük Selçuklulara, Anadolu Selçuklularından Osmanlılara kadar gelişimini sürekli devam ettiren bu medeniyet, mimarisi, geleneksel el sanatları, yöresel üretimleriyle üretilen pek çok eseri tarihi kayıtlara yazdırmayı başarabilmiştir. Tüm bu eserler, yapıtlar ve el emeği ürünler, Anadolu coğrafyası olarak bilinen topraklarda bölgeye adım adım damgasını vurmuştur. Bu çalışmada, Bizans Döneminden başlayarak, Anadolu Selçuklu Dönemi, Osmanlı Dönemi ve özeliklerde Beylikler Dönemine ait pek kültürel mirasa sahip olan Karaman ilinde ve çevresinde yer alan tarihsel değer taşıyan kültürel miras öğelerinin ve ören yerlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Yapılan incelemeler sonucunda elde edilen veriler, bölge kalkınmasına katkı sağlaması amacıyla bazı önerilerde bulunulmuştur. Çalışmanın sonraki araştırmalara da kaynak teşkil etmesi umulmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Kültürel miras, sanat, ören yeri, bölgesel kalkınma, Karaman.

The Place of Cultural Heritage Values In Regional Development (Sample of Karaman-Taşkale Ruins)

The achievements formed in different geographies in the historical world can be used as a legacy. Societies' typical, favorite, as well as palaces and mosques, as well as architectural heritage such as bridges and inns. Each display and display of help should be known as a partner how to make a wife, make sure this assessment, history will come before owning it. Anatolian geography also has such a transportation potential. In addition, their important and intangible small aspects are important ones as a contemplated area from conservation and future productions. Culturally rich living spaces Anatolia attracts experience and interest in many cultures with these experiences. In Anatolia, which has had all kinds of civilizations from antiquity, its meaning has a multitude and a personal history. It has succeeded in designing many artifacts in historical records with the first Turkish societies, the Great Seljuks, the Anatolian Seljuks to the Ottomans, to continue, to be cultured, to continue, to hand over, and old industrial productions. All these artifacts, structures and handicrafts left their mark on the world-wide walks as Anatolian geography. In this study, it is aimed to investigate cultural heritage items and ruins of historical value in and around the province of Karaman, which has a lot of cultural heritage from the Byzantine Period, the Anatolian Seljuk Period, the Ottoman Period and especially the Principalities Period. The data obtained as a result of the examinations made, some suggestions were made in order to contribute to the development of the region. It is hoped that the study will also serve as a source for future research.

Keywords:

Cultural heritage, art, ruins, regional development, Karaman.,

PDF

___

Aktulum, K. (2020). Kültürel Mirasın Anlambilimi. Milli folklor, 32(126).
Akyıldız, N. A. ve Olgun T. N. (2020). Somut Olmayan Kültürel Mirasın Anadolu’da Tarihî Yerleşimlerin Korunması ve Sürdürülebilirliği Bağlamında Değerlendirilmesi. Milli Folklor, 16(128), 234-243.
Altunbaş A. ve Özdemir, Ç. (2012). “Çağdaş Müzecilik Anlayışı ve Ülkemizde Müzeler”. Kültür ve Turizm Bakanlığı, Ankara Erişim Tarihi: 28.12.2017.http://teftis.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/4655,makale.pdf?0
Anıl, E. ve Şahin, C. A. (2021). Study on Accessible Tourism Potentials of Göreme Open Air Museum. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (21), 147-153.
Batman, O. ve Oğuz, S. Ç. (2008), Kültür Turizmi. Hacıoğlu, N ve Avcıkurt, C. Ed., s: 189-208. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Çiçek, A. (2013). Türklerde İskân Siyaseti. İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (2), 29-46. Birleşmiş Milletler Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu (1991), Ortak Geleceğimiz, Belkıs Çırakçı (çev.), Türkiye Çevre Sorunları Vakfı Yayını, Ankara
Deniz, T., ve Savaşkan, Y. (2018). Taşınmaz Kültür Varlıkları Kapsamında Ayasofya Müzesi'nin İstanbul Kültür Turizmine Katkısı. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 1(2), 92-103.
Denktaş, M. (2000). Karaman Çeşmeleri. Kıvılcım Yayınları, Kayseri.
Deviren, N. V. ve Yıldız, O. (2014). Bölgesel Kalkınma Teorileri Ve Yeni Bölgeselcilik Yaklaşımının Türkiye'deki Bölgesel Kalkınma Politikalarına Etkileri. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (44).
Dilay, S. (2012). Kültürel ve Tarihi Açıdan Karaman'daki Hatuniye Medresesi'nin Yeri Odaları. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2012(2), 1-4.
Dinçer, İ. (2013). Thinking together urban conservation with urban modernization in the process of urban transformation: The possibilities of "Historic Urban Landscape" concept. ICONARP International Journal of Architecture and Planning, 1, 23-41.
Dinler, Z. (2012). Bölgesel İktisat. (9.Baskı). Ekin Yayınevi, Bursa.
Doğan, N. Ş. ve Fataha, E. B. (2011). Karamanoğulları Medreselerine Tarihsel Bir Yaklaşım: Ermenek Tol, Karaman Hatuniye/Melek Hatun ve Niğde Ak Medreseleri. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD), 14(14), 95-118.
Ekin, C. (2017). Karamanlıların soy kütükleri Karamanlıca (Grek Harfli Türkçe) kitabeli mezar taşlar. Sanat Tarihi Dergisi, 26 (2), 221-241.
Eyice, S. (1971), Karadağ (Binbirkilise) ve Karaman Çevresinde Arkeolojik İncelemeler, Recherches Archéologiques á Karadağ (Binbirkilise) et Dans La Région De Karaman, İstanbul.
Gülcan, D.A. (2012). “Karaman Mahalle, Kasaba ve Köyleri Tarihçesi” Karama’nın Sesi Gazetesi Basımevi, Karaman.
Gültekin, N. T. ve Uysal, M. (2018). Kültür Mirasının Sürdürülebilirliğinde Alan Tanımı: Taşkale Kaya Oyma Tahıl Ambarları Örneği. Humanities sciences, 13(3), 36-56.
Kocalar, A. O. (2016). Ekolojik Farkındalığın Arttırılmasında Milli Parkların Rolüne İlişkin Öğrenci Görüşleri. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(9), 55-61.
Kurt, M. (2013). Karadağ-Mahalaç Tepesi (Karaman) Üzerine Bir Araştırma.
Kuşçuoğlu, G. Ö. ve Murat, T. A. Ş. (2017). Sürdürülebilir Kültürel Miras Yönetimi. Yalvaç Akademi Dergisi, 2(1), 58-67.
Osborne, B. S. ve Kovacs, J.F. (2008). Kültür Turizmi: Otantiklik Arayışı, Fanteziden Kaçma Veya Gerçekliği Deneyimleme. Seçim, 45 (6), 927-937.
Şahin, H. (2017). Karaman Mader-i Mevlana (Aktekke) Camisi Haziresinde Bulunan Mezar Taşları. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, (44), 297-343.
Şahiner, T. (2012). İnanç turizmi potansiyeli ve halkın inanç turizmine bakışı açısından Karaman (Master's thesis, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
Tapur, T. (2017). Karaman Çevresindeki Tarihi Yerleşim Alanları. Türk İslam Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, 12(24), 101-114.
UNESCO. (2017). World Heritage Education Programme https://whc.unesco.org/en/wheducation/,Erişim Tarihi: 06/ 07/2021
Uygur, S. M. & Baykan, E. (2007). Culture Tourism and Effect of Cultural Tourism and Tourism on Cultural Wealth. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 30-48.
Yıldırım, İ. (2017). “Kızıllar Kültürü”, Murat Kitabevi, ISBN: 978-975-2469-18-1, Ankara.