DAMGALAMA KURAMI ÇERÇEVESİNDE POLİS İLE İLETİŞİME GEÇEN MADDE BAĞIMLILARI ÜZERİNE NİTEL BİR ARAŞTIRMA

Toplum düzeni; birtakım kanunlar, normlar, örf ve adetler aracılığıyla sağlanır. Ahlaki değerlere aykırı davranan, suç işleyen veya ne sebeple olursa olsun düzeni bozan bireyler toplumca dışlanır ve damgalanır. Uyuşturucu ve uyarıcı madde kullanan bireyler de toplum içerisinde kabul görmeyerek değersizleştirilirler. Ait olduğu toplum tarafından dışlanan madde bağımlıları, hayatını devam ettirebilmek veya bağımlısı olduğu maddeyi temin edebilmek için suç işleme eğilimi gösterirler. Suç işleyen madde bağımlısı bireyler ile ilk iletişime geçen polislerdir. Dolayısıyla polisin iletişim becerileri bu noktada önem kazanmaktadır. Madde bağımlısı birey ile etkileşime giren polis memurunun etkili iletişim kurabilmesi, bireyin hayatında olumlu bir değişikliğe sebep olabileceği düşünülmektedir. Etkili iletişimin, iletişim becerisi düşük olan madde bağımlısının suç işleme eğilimini düşüreceği değerlendirilmektedir. Bireyin bağımlısı olduğu maddeden kurtulmak isteyebileceği düşünülmektedir. Bu çalışmada iletişimi güçlü olan polislerin madde bağımlılarının hayatlarında olumlu değişimler sağlayacağı düşüncesinin doğrulanması amaçlanmaktadır. Bu bağlamda Ankara ilinde uyuşturucu ve uyarıcı madde ile mücadele kapsamında hakkında adli işlem yapılan 14 madde bağımlısı katılımcı ile yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Kişiler arası iletişim bağlamında polislerin iletişim becerileri değerlendirilmiştir. Toplum tarafından damgalanan madde bağımlılarının polis ile iletişime geçtikten sonra hayatlarında ne tür bir değişim olduğu araştırılmıştır. Bulgular ışığında iletişim becerisi yüksek polisler ile karşılaşan madde bağımlılarının hayatlarında olumlu yönde değişim yapmak istedikleri sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

kişilerarası iletişim, iletişim becerisi, polis, madde bağımlılığı, damgalama kuramı

A QUALITATIVE STUDY ON SUBSTANCE ABUSERS IN CONTACT WITH THE POLICE WITHIN THE FRAMEWORK OF STIGMATIZATION THEORY

Social order is maintained through a set of laws, norms, customs, and traditions. Individuals who violate moral values, commit crimes or disrupt order for whatever reason are ostracized and stigmatized by society. Furthermore, individuals with drug dependence are devalued and rejected by the society. Substance abusers who are ostracized by the society they belong to, tend to commit crimes to survive or obtain the substance they are addicted to. Police officers are the first to encounter substance abusers who commit crimes, and therefore the communication skills of police officers gain importance at this point. It is considered that effective communication by the police officer who interacts with the substance-addicted individual can lead to a positive change in the individual's life. It is evaluated that the effective communication established by the police will reduce the tendency of substance abusers with poor communication skills to commit crimes or make them get rid of the substance they are addicted to. In this study, it is aimed to prove the idea that police officers with strong communication skills will bring positive changes in the lives of substance abusers. In this context, semi-structured in-depth interviews were conducted with 14 substance-addicted participants who were subjected to judicial proceedings within the scope of the fight against drugs and stimulants in Ankara. The communication skills of police officers were examined in terms of interpersonal communication. It was also investigated what kind of changes occurred in the lives of substance abusers who were stigmatized by society after they contacted the police. Based on the findings, it was concluded that substance abusers who have encountered police officers with strong communication skills are willing to make positive changes in their lives.

Keywords:

interpersonal communication, communication skills, police, substance addiction, stigmatization theory,

PDF

___

Aydın, A. H., (2014). “Suç Önlemenin Önemi ve Etkisi”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergı̇si 16 (Özel Sayı I): 82-84, 2014 ISSN: 2147 – 7833.
Aydoğan, R., (2018), “Cezaevi Sonrası Denetimli Serbestlik Sürecindeki Hükümlülerin Suç, Damga ve Sosyal Dışlanma Bağlamında İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Babahanoğlu, R. (2020) “Madde Kullanımı Nedeniyle Denetimli Serbestlik Tedbirine Tabi Tutulan Yetişkin Erkeklerde Damgalama ve Aile Aidiyeti Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. Doktora Tezi
Baltacı, A. (2019). Nitel Araştırma Süreci: Nitel Bir Araştırma Nasıl Yapılır?. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388.
Barocas, J.A., Brennan, M.B., Hull, S.J., Stokes, S., Fangman, J.J., Westergaard, R.P., (2014), “Barriers and facilitators of hepatitis C screening among people who inject drugs: A multi-city, mixed-methods study”, Harm Reduction Journal, C.11, S.1, s. 1–8. PubMed: 24422784
Baymur, F. (1990). Çağımızda insan ilişkilerinin artan önemi ve bu hususun eğitimde dikkate alınması. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 1(İ), 16-17.
Berg, B., L., Lune, H. (2019). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Çev. Ed. Asım Arı. Konya: Eğitim Yayınevi.
Büyükbeşe, T., Direkçi, E. &Erşahan, B. (2017). Üniversite Öğrencilerinin Duygusal Zekalarının İletişim Becerilerine ve Bireysel Yenilikçilik Seviyelerine Etkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(2), 221-236.
Brener, L., Von Hippel, W., (2008), “Measuring Attitudes Toward İnjecting Drug Users And People With Hepatitis C”, Substance Use and Misuse, C.43, S.3–4, s. 295– 302. PubMed: 18365932
Corrigan, P.W., ve Shapiro, J.R., (2006), “Blame, shame, and contamination: The impact of mental illness and drug dependence stigma on family members”, Journal of Family Psychology, C.20, s. 239–246.
Çam, O., Ayakdaş Dağlı, D. (2017). “Alkol Bağımlılarında İçselleştirilmiş Damgalama, Suçluluk ve Utanç Duyguları”. Bağımlılık Dergisi
Derdiman, R.C., (1997). Polis Yönetimi ve Hukuku: Görev ve Yetkiler, Tokat.
Dökmen, Ü. (2010). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Dönmezer, S. (1987). Hukuk ve uyuşturucu, alışkanlık yapıcı maddeler. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 43, 457–474.
Dursun, H. (1997). Damgalama Teorisi ve Suç. Türkiye Barolar Birliği Dergisi
Erbay, E., Oğuz, N., Yıldırım, B., & Fırat, E. (2016). Alkol ve madde bağımlılığı olan bireylerin başa çıkma tutumları. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3, 597–609.
Fındıklı, R. (2000)., Polislik Mesleğinin Özellikleri ve Mesleki Kimlik Olgusu, Polis Bilimleri Dergisi, Yıl: 2000, Sayı 5–6, s. 1–16.
………… (2003). Polislik Mesleğinin Evrensel Değerleri ve İlkeleri, Uluslararası Polislik ve İç Güvenlik (Ed.: Tülin Günşen İçli ve Fatih Karaosmanoğlu), Ankara.
Goffman, E., (1963), Stigma: Notes On The Management of Spoiled Identity, ABD: Prentice-Hall, Inc.
Gordon, T. (1993). Etkili Öğretmenlik Eğitimi. Çev. E.Aksoy ve B. Özkan, YA-PA Yayınları, İstanbul.
Göksu T., Karakaya M., (2009) Polis Bilimleri Dergisi, Cilt 11(4), 27-43
Göksu, T., Veysel K. Bilgiç, (2002). Polislik Mesleği ve Etik Kuralları, Polis Meslek Etiği (Ed.: İhsan Bal/Bedri Eryılmaz), Ankara, s. 85–96.
Güz, N., Küçükerdoğan, R., Sarı, N., Küçükerdoğan, B., Zeybek, I., (2002). Etkili İletişim Terimleri, İstanbul İnkılap Yayınları,
Hammersley, R., ve Reid, M., (2002), “Why the Pervasive Addiction Myth is Still Believed”, Addiction Research and Theory, S.101, s. 7–30.
Kılınç, Z. A. (2009), “Siyaset Felsefesi, İnsan Doğası ve Kolektif Eylem”, Boğaziçi Üniversitesi Felsefe Tartışmaları Dergisi, sayı 1, ss. 41-73.
…………… (2015), “Değişen Türkiye ve Toplumsal Düzen”, PESA International Journal of Social Studies Dergisi, Vol.1, İssue.2.
Koç, C., (2002). Kolluğun (Jandarma ve Polisin) Adli Görevleri, Ankara.
Küçük, M. (2014). İletişim kavramı ve iletişim süreci. In N. Orhan & U. Eriş (Eds.), İletişim Bilgisi (pp.1-19). Eskişehir, Turkey: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Lang, K., Neil, J., Wright, J., Dell, C.A., Berenbaum, S., El-Aneed A., (2013), “Qualitative Investigation of Barriers to Accessing Care by People Who Inject Drugs in Saskatoon Canada: Perspectives of service providers”, Substance Abuse Treatment Prevention and Policy, S.8, C.35, s. 1–11.
Lazar, J., (2001). İletişim Bilimi, (Çev: Cengiz Anık), Ankara: Vadi Yayınları.
Leary, M.R, & Schreindorfer, L.S., (1998) The stigmatization of HIV and AIDS: Rubbing salt in the wound. V.J. Derlega & A.P. Barbee (Eds.). HIV and social interaction, (pp. 12-29). Thousand Oaks, CA, US: Sage Publications.
Lyubomirsky S. & Sin, N. (2009). Positive Affectivity. Harry T. Reis & Susan Sprecher (Eds.). Encyclopedia of Human Relations (1265-1266). Thousand Oaks: Sage Publications. doi:710.4135/9781412958479.n409.
Mc. Whirter, J. ve Voltan-Acar, N. (1985). Çocukla İletişim. Nüve Matbaası, Ankara.
Meşe, İ., (2014), “Damgalamanın ‘Köşeye Sıkıştırdığı’ Kadınlar: Zihinsel Engelli Çocukların Anneleri”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(31): 544-550.
Ögel, K., Taner S., & Yılmaz Çetin, C. (2003). Ergenlerde madde bozukluklarına yaklaşım kılavuzu. İstanbul, Turkey: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
Ögel, K., (2014), Bağımlı Aileleri için Rehber Kitap, 1. Baskı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Salmaner, H. (2003). Suç yeri incelemesi. Şanlıurfa, Turkey: Elif Matbaacılık
Singleton, N., (2010), Attitudes to Drug Dependence: Results From A Survey of People Living in Private Householdsi in The UK, London: UK Drug Policy Commission.
Sokullu Akıncı, F., (1990). Polis Toplumsal Bir Kurum Olarak Gelişmesi Polis Alt-Kültürü ve İnsan Hakları, İstanbul.
Tan, H. (1989). Psikolojik Yardım İlişkileri: Danışma ve Psikoterapi. Milli Eğitim Basımevi, İstanbul.
Taşkın, E.O., (2007) Stigma Ruhsal Hastalıklara Yönelik Tutumlar ve Damgalama, Ed: Taşkın E.O., Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri, s. 17-57, 1. Basım, İzmir.
Taylan, H. H., & Genç, Y. (2017). Liselerde sigara, alkol ve uyuşturucu/uçucu/uyarıcı madde kullanım eğilimleri: Kocaeli örneği. Asos Journal Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 47, 180–199.
Tsivilskaya, E. A. &Artemyeva, T. V. (2016). The Study of Optimism and Positive Self-Concept of Stundents. International Journal of Humanities and Cultural Studies. July, 199-205.
Usluata, A . (1994). İletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
Ünlü, D. G., (2019). “Kişilerarası İletişim Sürecinde Toplumsal Cinsiyet Kimliği Kalıpyargılarının Belirlenmesi: İletişim Kaynağının Beden Dili Üzerinden Bir İnceleme”, Erciyes İletişim Dergisi, Ocak/January 2019 Cilt/Volume 6, Sayı/Number 1, 243-262
Wolfe, D., Carrieri, M.P., Shepard, D., (2010), “Treatment and Care for Injecting Drug Users with HIV Infection: A Review of Barriers and Ways Forward”, The Lancet, S.376, C.9738, s. 355–366.
Yaman, E., (2009) Yönetim Psikolojisi Açısından İşyerinde Psikoşiddet – Mobbing, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.