Kadınlar ve din arasındaki ilişki tek yanlı, durağan veya değişmeyen nitelikte bir ilişki değildir. Kadınların dini yaşama biçimlerinde farklı bir takım yolların varlığı söz konusudur. Din konusundaki toplumsal cinsiyet araştırmalarında eşitlik, güncel bir ilgi noktası oluştururken, denklik ya da tamamlayıcılık da belli çalışmalarda başka bir boyutu temsil etmektedirler. Bunların tümü, Müslüman kadınların erkeklerle ilişkisi noktasında ana örüntüleri oluşturmaktadırlar. Bu çalışma, bir Türk kadın grubuna üye kişilerden hareketle, yukarıdaki sınıflandırmanın ötesine geçme yolları bakımından bir girişimi temsil etmektedir. Burada eşitlik, tamamlayıcılık ve melezleşme şeklinde üçlü bir sınıflandırma yoluna gidilmektedir. Bu grubun etkinlikleri gözlemlenerek ve bu kadınlarla görüşmeler yapılarak, bu konuda daha farklı bir sınıflandırmaların gerekli olduğu noktası da ortaya konmaya çalışılmıştır. Özellikle son örüntünün, belirsiz doğası nedeniyle gelecekte daha derin bir şekilde incelenmesi gerekecektir.