Simulakr öznenin inşası: Belirsizliklerinden belirliliklere post-truth bir kayma

Gündelik hayatın akışı içerisinde gerçekleşen sosyalleşmelerin fiziksel ve kültürel temaslar gerektirdiği bilinen bir gerçekliktir. Bu temasların doğrudan insanın bedeni ve sosyal davranışlarıyla olması, aynı şekilde toplumsal akışı tanımlayan ve betimleyen temel özellikler taşıması altı çizilesi bir bağlamdır. Ancak günümüz toplumunda akışı sekteye uğratan önemli bir değişim mevcut: Zamanın ve mekânın sosyal medya üzerinden yeniden inşası. Akışkan modern zamanlarda hızlandırılmış yaşantılarının yeni problemi zamanın mekânda nasıl geçirildiği değil de zamanın mekânsız yeniden yorumlanması biçimidir. Sosyal medyanın paylaşımlar üzerinden dönüştürdüğü gündelik hayat, profillere hikâye paylaşımlarının eklemlenmesiyle birlikte yeniden dönüşmeye başlamıştır. Sosyal medya ile birlikte kimliklere eklemlenen yeni durumlar, zamanın nasıl geçtiğinin anlaşılmadığı, gündelik hayat içerisindeki onlarca kareden sadece görünmesini istenenlerin paylaşıldığı, hikâye paylaşımlarıyla zamanı durdurabilme imkanı bulunan, mekanın kontrolünün kullanıcılarda olmadığı ama zamanın kontrolünde ellerinde tutabilen yeni özne kimlikleri ortaya çıktı. Bu çalışmada amaç sosyal medyanın gündelik hayatı dönüştüren yönüne gönderme yapmak ve kimlikler üzerinden oluşturduğu etkilere dikkat çekmektedir. 

CONSTRUCTION OF SIMULARK SUBJECT: A POST-TRUTH SHIFT FROM UNCERTAINITIES TO CERTAINITIES

It is a known truth that socializations that take place within the flow of daily life require physical and cultural contacts. It is an underlying fact that these contacts occur directly with human body and behavior, which also bears basic characteristics that define and describe social flow. However, there is a significant change that interrupts flow in today’s society: reconstruction of time and place through social media. New problem of accelerated lives in flowing modern times is not how time is passed in a place, but the way time is interpreted again without place. The daily life that the social made create out of sharing, transformed again with the addition of story sharing into profiles. The new status added to identities along with social media brought new subject identities that control times in their hands but that the use of space is not controlled by the users, also where it is not realized how time is spent, only the things that are welcomed to be seen are shared out of tens of exposures, and there is a capability to pause time along with the story sharing. The aim of this study is to refer to the aspect of social media that transforms daily life and draw attention to the effects it creates through identities.       

___

  • Arıkan, Arda (2018) Etnografın El Kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Baudrillard, Jean (2011) Simulakrlar ve Simülasyon, Çev. Oğuz Adanır. Ankara: Doğu Batı. Bauman, Zygmunt (2016) Akışkan Gözetim, Çev. Elçin Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Bauman, Zygmunt (2017) Kimlik. Çev. Mesut Hazır. Ankara: Heretik Yayınları.
  • Castells, Manuel (2016) İletişim Gücü, Çev. Ebru Kılıç. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Chatfield, Tom (2013) Dijital Çağa Nasıl Uyum Sağlarız?, Çev. Levent Konca. İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Christakis, Nikolas Christakis & Fowler, James H. (2012) Sosyal Ağların Şaşırtıcı Gücü, Çev. Derya Yüksek. İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Çalış, Ayten (2017) J. Baudrillard’ın ‘Simülasyon’ ve J. Huizinga’nın ‘Oyun ’Kuramları Üzerinden ‘Matrix I’Filminin Değerlendirilmesi. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 1(1): 82-92.
  • Debord, Guy (1996) Gösteri Toplumu, Çev. Ayşen Ekmekçi ve Okşan Taşkent. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Goffman, Erving (2009) Günlük Yaşamda Benliğin Sunumu, Çev. Barış Cezar. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Han-Chul, Byung (2017) Şeffaflık Toplumu, Çev. Haluk Barışcan. İstanbul: Metis.
  • Huizinga, Johan (2015) Homo Ludens / Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Karataş, Şule ve Binark, Mutlu (2016) Yeni medyada yaratıcı kültür: Troller ve ürünleri ‘Caps’ler. TRT Akademi, 1(2): 426-448.
  • Keyes, Ralph (2017) Hakikat Sonrası Çağ, Çev. Deniz Özçetin. Ankara: Tudem.
  • Murthy, Dhiraj (2008) Digital ethnography: An examination of the use of new technologies for social research. Sociology, 42(5), 837-855.
  • Öztat, Fatma (2019) Gerçeklik, İktidar ve Beden Kavramları Işığında Matrix Filmi, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 12(1), 312-324.
  • Sağır, Adem (2012) Küresel Dünyanın Yeni Sosyal Paylaşım Mekanları: İnternet Sözlüklerinin Sosyolojik Çözümlemesi. Sosyoloji Dergisi, 26: 1-31.
  • Sağır, Adem (2013) Facebook Gruplarında “Futbol” Algısı Üzerinden Bir “Taraftarlık” Kimliği Çözümlemesi. Sosyoloji Dergisi, 29: 93-121.
  • Sağır, Adem ve Zeynep Aktaş (2017) Pastoral Sessizlik: Bir Korku Sosyolojisi Denemesi. Electronic Turkish Studies, 12(29).
  • Sağır, Adem ve Hasan Eraslan (2019) Akıllı Telefonların Gençlerin Gündelik Hayatlarına Etkisi: Türkiye’de Üniversite Gençliği Örneği. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10(17): 48-78.
  • Türk Dil Kurumu (2019) Güncel Türkçe Sözlük.
  • Tokgöz, Cemile (2017) Kimlik ve Bellek Ekseninde Sosyal Medya Anlatıları. Intermedia International e-Journal, 4(7): 256-268.